| UWAGA! Obecna zawartość serwisu jest testowa - strona jest w trakcie tworzenia. | 15.09.2024 Poniedziałek 10:03 |
| Glendronach | ||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| wiktor | Aromat/barwa: aromat urzekający słodyczą, kwiaty (róże, bez?) i polewa śliwkowa, liczne ciężkie noty owoców różnych, w tym tropikalnych (mango, marakuja, gotowane maliny?), elementy sernikowe, biały rum, keks (?) – zaiste, piękna bywa whisky, która w „nosie” tak się starzeje, gwarantując popadnięcie w stan bliski lewitacji… Smak/finish: wiodący wprost od wyraźnej, ciastowej słodyczy (pierniki oraz „murzynek”) ku subtelnie wędzonej i kakaowej wytrawności… i z powrotem, w tę i nazad, i znów… jest rum (tym razem „kapitański”, ciemny), dość ciężka melasa – czy melasa nie jest aby dodawana do Glendronach?... - są akcenty rodzynek oraz coś typowego dla mołdawskich, półsłodkich, czerwonych win… stosunkowo niewiele owoców z aromatu, a drewna... wcale! szkoda, że długi (yeah...) finisz nie współgra klasą ze smakiem, a w szczególności aromatem – zaznacza się w nim przewaga (choć niewielka) tonów wytrawnych i bardziej pospolito-sherrowych Uwagi: whisky absolutnie nie do zlekceważenia, ze szczególnie powabnym, znakomitym aromatem, ale czy swego zwycięstwa w pewnym plebiscycie nie zawdzięcza raczej swoistej uniwersalności, niż przyrodzonemu błyskowi geniuszu?... Ocena:   |
| R E K L A M A |