| UWAGA! Obecna zawartość serwisu jest testowa - strona jest w trakcie tworzenia. | 24.04.2024 Czwartek 22:37 |
| Bowmore | ||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| wiktor | Aromat/barwa: bardzo spokojny ocean i nagrzany, plażowy piasek późnym, letnim popołudniem, dymy znad wypalanych pól, oraz klasyczna staro-bowmorowa owocowość: marakuje, melony, gruszki, mango... dołącza woń eukaliptusa, tiramisu i charakterystyczna nuta słona - profil bardzo zborny, doskonałe stare Islay, aromat mógłby jednak być trochę bardziej intensywny... za to zapach opróżnionego kieliszka to już temat niemalże na rozprawę naukową: dym i uwędzone truskawki! Smak/finish: niezwykle subtelny, ultra-owocowy z dystyngowanym, leniwym dymem... to połączenie w starych Bowmorach jest chyba niepodrabialne ;-) pomimo niewielkiej mocy, smak cały czas potężnieje, owoce tropikalne wędzą się, szumi morski wiatr w liściach bananowców, są tu klimaty solankowe, są gruszki w occie z goździkami, są morskie muszle - a gdzieś pod spodem, w głębinach majaczą wodorosty... niezmiernie ubolewam, że finisz nie jest bardziej dobitny, bo pozostaje co prawda niezmiennie przyjemny i satysfakcjonujący, przetwarzając po kolei główne motywy, ale po prawdzie nie obraziłbym się, gdyby trwał jeszcze nieco dłużej, z niesłabnącą siłą... Uwagi: to jedna z najbardziej wysublimowanych i eleganckich whisky, jakie pamiętam - niska moc, stosunkowe nieskomplikowanie palety oraz finisz na zasadzie "pogłosu" nie przeszkadzają, a jedynie zmuszają do szczególnej uwagi oraz większej wnikliwości podczas degustacji Ocena:   |
| R E K L A M A |