| UWAGA! Obecna zawartość serwisu jest testowa - strona jest w trakcie tworzenia. | 25.04.2024 Piątek 20:02 |
| Glenfarclas (wersja 1997) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| wiktor | Aromat/barwa: pełnia Farclasa "herbaciano-leszczynowego" - aromat momentami dziwnie ostrawy, wytrawna sherry, jesienne jabłko i suche, opadłe liście... trochę zielonego agrestu, sok z aronii, w podkładzie są elementy słodsze, ukryte, jakby początkowo nie miały dość sił, aby zaprezentować się w pełnej krasie - karmel, syrop pomarańczowy, biała czekolada... po jakimś czasie w końcu wychodzą na pierwszy plan, dołącza wata cukrowa (!) Smak/finish: zaskakująca, dość oleista struktura, również smak okazuje się bardziej intensywny, niż spodziewany - korzenność, gotowane owoce, sporo ziół i przypraw, rodzynki, śladowo dzika róża (którą kojarzymy choćby ze starszych wiekiem wersji) oraz wermut - finisz coraz mocniej wytrawny, herbaciany, posmaki ziarniste i liściaste (nie cierpkie, raczej mdłe), coś jakby podpiwek, a nawet stout, kawa (?) i zabielacz do kawy w proszku Uwagi: nie można odmówić tej niegdysiejszej "podstawce" solidności, nawet umiarkowanej złożoności, ale... niby pierwszy łyk całkiem akceptowalny, jednak ciąg dalszy i zwłaszcza finisz już nijakie, a po pewnym czasie nawet nieco uciążliwe Ocena:   |
| R E K L A M A |