| UWAGA! Obecna zawartość serwisu jest testowa - strona jest w trakcie tworzenia. | 25.04.2024 Piątek 02:55 |
| Glenburgie | ||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| wiktor | Aromat/barwa: spalony, wręcz skopcony aromat, butwiejące korzenie, koks, mosiądz, zleżały tani dżem, sadza ze starego komina, czarny pieprz tłuczony na miazgę na bazalcie, ciemna czekolada, ćwikła... owocowość owszem jest, ale totalnie przytłoczona i zdominowana spalenizną - ekstremalny, wytrawny, ewidentnie przegięty profil, jednocześnie nieprzekonujący na chyba żadnym polu Smak/finish: ...o, tu pierwsze uderzenie niezłe, melasowo-powidłowe, z węglem, posypką kakaową, skóry arbuza, albedo, przypalane na wolnym ogniu słodkie owoce nurzane w resztkach oleju - po chwili szybko narasta strona wytrawna, ściągająca... grejpfruty, więcej kakao, nuty smoliste, popielne, ziemiste i kawowe, cykoria, liście palmowe, dojmująca spalenizna... dużo w tym smaku agresji, nawet swoistego szaleństwa, dużo bezkompromisowości, co mimo wszystko chyba nie do końca się tu sprawdza: jest raczej banalnie i nachalnie... w finiszu oleje i więcej owoców, głównie grejpfruta oraz zielonej pomarańczy, powraca coraz bardziej uciążliwa melasa, dołączają (stopniowo) te mniej ciekawe warzywa (kalarepa, głąb kapuściany, gotowana brukselka?) Uwagi: średnio udana próba naśladowania stylu Glendronacha: w efekcie nijaka, bez żadnego polotu - Glenburgie powinno raczej stawiać na własny styl, czyż nie? Ocena:   |
| R E K L A M A |