| UWAGA! Obecna zawartość serwisu jest testowa - strona jest w trakcie tworzenia. | 16.04.2024 Środa 11:33 |
| Dailuaine 41.48 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| wiktor | Aromat/barwa: lody śmietankowe z polewą jagodową, szyszki, paprocie, leśny strumień, ostrzejsze wtręty świeżo ciętych desek, mentolu i kwaśnych, niedojrzałych białych porzeczek – sherry w zasadzie nieobecna Smak/finish: w pierwszym momencie wydaje się, iż będzie to prosta, przyjemna, deserowa whisky, gdyż smakujemy tradycyjny, drożdżowy, twardy, ale smaczny wypiek, ale już po kilku sekundach rozpoczyna się znienacka atak ostrych przypraw i garbników z drewna, w gardle wybucha płomień, toczą się rozgrzane węgle polewane wodą, bucha para, a może to para z gorącego żeliwnego czajnika?… garść kwaskowatych, tym razem czerwonych porzeczek, i kolejna zmiana – uspokojenie, jedynie w gardle nadal miło pełgają płomyki, a na języku dębowe posmaki za wszelką cenę chcą zepsuć całkiem niezłe początkowe wrażenie… w finiszu, dopiero w finiszu (długim) coś jakby echa sherry, ale słabe, bojaźliwe, pieśni niewarte Uwagi: pierwsze takty ujmujące, potem wieje nudą - nie przymierzając jak zazwyczaj u ś.p. J. Goldsmitha Ocena:   |
| R E K L A M A |