bestofwhisky.pl

[Pawcio]

wojciechu mamy sentyment do mortlacha , ale tak szczerze to straszna kupa .... zwłaszcza ostatnio, wpisuja się świetnie w moją teorię.

[Rajmund]

Czas pokaże. Ciekawe jest to, że już raz w historii whisky szkockiej zdarzył się przewidywany przez Pawcia scenariusz, choć na zdecydowanie mniejszą skalę. Niemal każda książka traktująca o whisky zawiera co najmniej akapit o tym, jak to cudowną whisky robiono w Campbeltown, jak to jedno miasteczko i jej najbliższe okolice urosły do rangi regionu, bla, bla, bla. A potem tamtejsi gorzelnicy olali jakość, bo wiedzieli, że cokolwiek wleją do butelek, to i tak się sprzeda. Koniec końców, klienci się skroili co się dzieje, przestali kupować, a destylarnie zaczęły padać jedna po drugiej, aż wreszcie z kilkudziesięciu destylarni zostały tylko dwie. Jak mówię, skala mniejsza, lecz mechanizm ten sam. Może jestem naiwny, ale chcę wierzyć, że ktoś w Szkocji lekcje jednak odrobił i tę historię zna. Bo to, co tam się w tej chwili dzieje, nie podoba mi się ani trochę.

[Pawcio]

Rajmund , masz racje tylko efekt i skala były lokalne, dziś w dobie swiatowej wioski, i sukces jest ogromny i ebnięcie będzie ogromne...tak myslę.
Zwłaszcza że "moda na pstrym koniu jeździ", ilu pije whisky tylko dlatego że jest trendy, założe się że takich "pożytecznych idiotów" jak my ,jest może w tym gronie 5 % co szukaja smaku i aromatu...że o jakości nie wspomnę.Reszta będzie łoiła to co będzie trendy za 5 -7 lat sake albo warzywniak z Indii...

Druga sprawa ile z tych "nowych gardeł" ma odniesienie do tego jak SM może smakować gdy jest dobra??

[Wojciech]

Pawciu, jak przesiadasz się na SM z gorzały, czy blendów z dolnej półki z colą, to każdy malt to prawie ambrozja. Najbardziej traumatyczne doświadczenia, to degustacje pionowe np. Classic Malts. Sprawdziliśmy Laga i Taliskera, podejrzewam, że przy innych będzie tak samo, albo jeszcze gorzej. Ciekawe jak smakowałyby te whisky z butelek rozlanych w latach 70-80 tych.
W barze w Bowmore strasznie korciła mnie podstawowa Bowmore z dawnych czasów firmy Sheriff, ale cena troszkę mało atrakcyjna. Może wartaloby poszukać takich rodzynków z dawnych lat i zrobić spotkanie retro.

[4inhand]

[Pawcio]

tylko że mnie to mało obchodzi....

[Wiktor]

Proszę państwa.
Bourbony przetestowane...
Na Zachodzie bez zmian

[Trzymajtusię]

Nie mam jak pisać, ale jestem rozczarowany żytem, a słynny Pappy Van Winkle miał tyle przedgonu, przecież nie jest to młody alkohol, myślałem, że oni robią je na kolumnach, gdzie można dość dobrze odseparować lotniejsze frakcje, a tu zapach nitro utrzymuje się bardzo długo, a potem do głowy mi przyszło kwaśne drewno, ale prawdziwej degustacji jeszcze nie było, w czwartek wracam do żywych, to na spokojnie przysiądę. Nie spodziewajcie się po mnie jakiś głębokich opisów, nie potrafię tego robić, a googlowanie i przepisywanie nie bawi mnie , choć poczytać lubię, co inni czują i jak to nazywają.

[rosomak]

W istocie - test dobiegl konca. Az sie wyjatkowo pokusilem o notatki - za dzien lub dwa je tu przepisze

[4inhand]

Dla mnie z kolei Willett bomba! PVW taki sobie, a 4R juz wczesniej mowilem, ze lubie. Podzielam opinie, że PVW przegina ze zmywaczem do paznokci. Mam jeszcze przed soba 3 sztuki

[Wiktor]

[rosomak]

Widzę, że ciągle nikt nie zdecydował się na szerszy opis Bourbonów. Będę zatem pierwszy Stosowana skala: 0-10 bez połówek. Przy ocenianiu smak odgrywał większą rolę niż zapach. Bourbony pite bez maltowych przerywników czy choćby maltowej rozbiegówki. 4inhand – pomyśl czy czytać, bo ostrzegam, że będą te straszne „niepotrzebne emocje” . Jedziemy…

Four Roses Single Barrel 50%
z. rzeczywiście różany! wanilia i miód, bez głębi, ale i bez obrzydzenia
s. nachalne drewno i alkohol, nieśmiałe akcenty węglowe
uwagi: aromatyzowana kiepska wódka (Wiktor krzywi się i burczy brzuchem;) ), finisz jak po lodowej czy absolwencie – kwaśny i nieprzyjemny
1 punkt

George Dickel Tennessee Whisky No 12 45%
z. dojrzałe gruszki na klejowym podkładzie
s. gorzko-kwaśny spirytus
u. w tym właśnie momencie degustacji zacząłem się zastanawiać czy nie przywrócić „0” na swojej skali
1 punkt

Van Vinkle Special Reserve
z. trochę miodu i gruszek, śmietnik w pełnym, letnim słońcu, aceton
s. jak na razie najgorszy, mocno palący alkohol z węglowym posmakiem
u. degustacja mimo, że odrażająca, zaczyna być zwyczajnie nudna…
0 punktów

Rye Vintage Kentucky Handmade (!) 47% 23 yo
z. mocno kwaskowate żurawiny, musujące tabletki na przeziębienie
s. czy zdarzyło Wam się kiedyś połknąć wodę z pastą do zębów podczas ich mycia?
u. masakra
0 punktów

Noah`s Mill 57,15%
z. spleśniałe gruszki i miód, trochę wanili, jednym słowem pełne zaskoczenie
s. słodko karmelowy, przyjemnie (!) węglowy
u. pierwszy, którego resztek z kieliszka bodajże nikt z degustujących nie wylał do zlewu
3 punkty

Willet Straight Rye Whiskey 47% 1983 25 yo
z. czereśniowo-borówkowy, smoły i drewno
s. supergorzka herbata, spirytusowa nalewka na ekstra mocnych gumach miętowych, niemal niepijalny
1 punkt

Cóż więcej dodać… Może to, że w zestawieniu z maltami robi się jeszcze gorzej (próbowaliśmy po „oficjalnej” degustacji, a także dzień póżniej). O ile o zapachu można jeszcze powiedzieć, że choć nie jest z tej samej galaktyki, ale chyba jednak z tego samego wszechświata to porównanie smaków wypada jak Anna Grodzka przy Ines Sastre. Każdy może się oczywiście przekonać sam i wyrobić sobie własną opinie (zostały nam znakomite sample!). Być może Wiktor zamieści niebawem własną, choć trochę bardziej wyrozumiałą recenzję
To było naprawde straszne…
P.S. Poczęstowaliśmy próbką tych smakołyków kolegę McCoya – może wypowie się jakoś w pełni bezstronnie

[oscarez]

i po sprawie. Niestety przewidziałem i w sample (za troche kasy jednak) nie wszedlem. Wole cokolwiek inne strzały które zresztą z Wiktorem dziś już omówiliśmy na Młyn.

[4inhand]

Jestem na wakacjach wiec idzie mi trochę wolniej... Zwłaszcza, że dorzuciłem sobie jeszcze kilka podstawek, o ktorych tez chce napisac (Evan Williams, Maker's Mark, Elijah Craig i Wild Turkey). Tak czy inaczej, tak jak napisałem w poprzednim poście, mam już za sobą 3 sztuki z naszego testu. Poniżej wklejam do nich notki, które w ciągu nast. 2 tyg wykorzystam na blogu. Pisałem je dla osób mniej doświadczonych niż Panowie, więc wybaczcie nieco naderdeskryptywny język.

Willet
Nos: Złożony i wielowątkowy zapach. Nie ma tutaj słodyczy tak typowej dla reszty kolegów ze stawki. Wyraźnie czuć herbatę, chleb razowy, prawie jak zakwas do pieczenia chleba, a po aeracji, kiedy whisky otwiera się dla nosa, w tle można znaleźć delikatne nuty suszonych owoców. Bardzo przyjemny, ale nie prosty, przystępny i otwarty. Smak nabyty!
Język: ekstraktywny, szybko zdobywa całą powierzchnię języka, ale jakże łagodny! Bardzo dobrze wyważona whisky, Kończy się umiarkowaną pieprznością i rozgrzewającym długim finiszem. Tyle się mówi o tym, że długie leżakowanie, szczególnie w nowym drewnie robi ze smaku whisky "mielone meble", ale tutaj tego nie ma. Bardzo dobra whisky.
ABV: 47%


Van Winkle 12 yo Special Reserve
Nos: Bardzo lotny. Kukurydza i aceton (znany powszechnie jako rozpuszczalnik lub zmywacz do paznokci), którego zapach jest bardzo wyraźny, ale łagodnieje po napowietrzeniu. W tle cytrusy i wanilia.
Język: bardzo ekstraktywny i wytrawny. Lekko kwaśny, bardzo silnie zbożowy. Nie podchodzi mi.
ABV: 45.2%


Four Roses Single Barrel
Nos: niezbyt lotny, słodki, jesienne owoce
Język: Zwiększona zawartość alkoholu bardzo korzystnie wpływa na smak tego bourbona (nie tylko tego)! Jest ekstraktywny - od razu pokrywa cały język, uderza ciepłem i pieprznością, która jednak szybko znika i przez paletę słodkich i owocowych nut zmienia się w rozgrzewający dębowo-czekoladowy finisz. Zdecydowanie najlepszy wypust destylarni Four Roses.
ABV: 50%


@ Rosomak
pozwoliłem sobie przeczytać tylko notki tych whiskey, które już piłem żeby się nie sugerować. Szanuję to, że nie lubisz bourbona, ale jakoś ciężko mi znaleźć logikę w Twoich ocenach. Dałeś 1 punk FR SB chociaż piszesz, że zapach był OK? W większości skal (zakładam, że w Twojej też?) zapach to 1/4 oceny. Czy zatem dałeś 1 na 2.5 punkta za zapach i za całą resztę 0? Jeśli tak, to Twoja skala wymaga rekalibracji, bo jeśli założyć, że absolutnie najgorsze alkohole z napisem 'whisk(e)y' na etykiecie mają ocenę 0 lub 0,5, to dając takie oceny musiałbyś zaczynać conajmniej od - 5 Za to z zainteresowaniem przeczytałem opis smaku. Np. Willett, na pewno spojrze na niego pod kątem czereśni i borówek.

[rosomak]