bestofwhisky.pl

[rad93]

[PawelWojcik]

[Tomek1]

[PawelWojcik]

nie, absolutnie ta dyskusja nie dotyczy konkretnej osoby, ani konkretnego sklepu. dotyczy problemu ogromnych, bo dochodzacych do 60% roznic w cenach na popularne i ogolnie dostepne butelki. www.krest.pl oferujac najwyzsze ceny niektorych butelek na pierwszej stronie google niefortunnie stal sie jednym z przykladow tego rynku.
nie widze tu rowniez zadnego "pomyslu na business", sklep jak sklep... jesli juz ktos w kraju mial fajny pomysl ma sklep, to raczej bym wymienil www.domwhisky.pl, chociaz ich ceny poza kilkoma wyjatkami wydaja sie rowniez bardzo wysokie.

[JacekBee]

[Tomek1]

Jacku temat dotyczy chciwości, co ma wydźwięk zdecydowanie pejoratywny, a przyznasz że Tomka o to nie można posądzać. Później się zrobiło jeszcze kilka pobocznych tematów jak ta czekolada i inne niepotrzebne wycieczki. A pomiędzy chciwością, a różnicą w cenach dla mnie jest dość duża różnica i tylko dlatego się tu odezwałem.

Jeśli chodzi o ceny w krest.pl, to można zrobić temat o porównywaniu cen z różnych sklepów i wytykajmy każdemu jeśli jest droższy. Nie mam z tym problemu, czy znam właściciela czy nie.

[PawelWojcik]

@JacekBee: dziekuje za neutralne podejscie.
nie mialem na mysli cyt: "moralnosci" tylko straty moralne. wyslanie tej czekolady po kilku miesiacach bylo by musztarda po objedzie i nie chcialem zawracac sobie tym glowy.
oczywiscie jestem i bylem calkowicie przekonany ze to byl cyt: "zwykly ludzki blad i zaniedbanie", w tym kontekscie pisalem (kiepski poziom obslugi mimo wysokiej ceny) i wylacznie z tego powodu wspomnialem o tej czekoladzie.

wracajac do problemu:
ponownie chce kupic kilka konkretnych butelek whisky, sa to popularne i produkowane masowo OB 15-21 yo (podstawki ze sredniej i wyzszej polki).
jesli kupie je wszystkie w najdrozszym sklepie (sa to trzy butelki) zaplace 1752 zl, jesli kupie je w najtanszym zaplace 1116 zl, natomiast jesli kupie je w trzech oddzielnych sklepach po najnizszej cenie zaplace 897 zl (czyli polowe!)
czy ten "rynek" nie jest chory?
- ceny podaje lacznie z kosztem przesylki krajowej.
- nie sa to zadne aukcje, czy osoby prywatne, lecz polskie sklepy znalezione na pierwszych trzech stronach google.
- celowo nie pisze jakie to butelki i w jakich sklepach, aby nie bylo to przedmiotem dalszej dyskusji.

[Pawloff]

Tomka znamy nie od dziś i prywatnie chciwy zdecydowanie nie jest, wręcz przeciwnie!
Nieuczciwy tym bardziej. Pomyłki się zdarzają, ale również po stronie odbiorców. Jako przykład podam sytuację, gdy sprzątałem po jednej degustacji i wyrzucalem m.in. kartoniki i karton po przesyłce z butelkami dla Myszkina. Wyrzucajac jakis minimalnie za ciężki karton mi sie wydal i zacząłem grzebac w styropianie i znalazłem sampla na dnie. Gdybym go nie wynalazł Myszkinowi, możliwe że samplujacemu by się oberwało.

Pytanie, czy dziewczyna spodzewała się czekolady, czy tylko flaszki i czy grzebała w styropianie, słomie czy w co tam krest pakuje, aż na samo dno paczki? Ponieważ jak się nie spodziewa, to latwo cos wyrzucić razem z opakowaniem zwłaszcza gdy wypełniają je wiórki i nie widać co w środku, a dnem może nie być karton tylko pudełko od czekolady, czy opakowany w karton sampel.

Nie zarzucam, że nie zostało sprawdzone, a daje przyklad na nieporozumienie.

Natomiast co do cen w sklepie, moze ta dyskusja przyczyni się do tego, że Tomek zaproponuje jakiś dobry rabat dla użytkowników BOW

[PawelWojcik]

przeciez ja nie napisalem, ze Tomek jest chciwy. nie pilem z Tomkiem, ale wierze Wam, ze nie jest
napisalem, ze moim zdaniem krest.pl ma wysokie ceny i kiepski poziom obslugi. takie sa fakty. rozumie, ze bronicie kolege, ale przyczyny to sprawa drugorzedna.
nie neguje, ze moze ktos po drodze jest chciwy (producent, dystrybutor, importer) , ale sam Tomek napisal, ze nie powinno to interesowac klientow sklepu tymsamym biorac na siebie odpowiedzialnosc za ta chciwosc.
nadmieniam, ze sa w kraju sklepy, ktore sobie z ta chciwoscia jakos poradzily i maja przyzwoite ceny.

[rosomak]

Wydaje mi sie, ze problem powstal w momencie zestawienia slowa „chciwosc” z nazwa konkretnego sklepu. Wbrew temu co moze sadzic finalny klient nie jest tak, ze ZAWSZE i WSZYSTKIE sklepy dostaja KAZDY towar po tej samej cenie. Z roznych przyczyn. Czy wlasciciel sie nie przylozyl, rzeczywiscie nie mogl, czy tez nie umial zalatwic sobie odpowiedniego „dojscia” dla mnie osobiscie jest bez znaczenia, wazna jest cena. Roznice w tych kwotach moga byc bardzo powazne. Przyczyny tego stanu rzeczy dla klienta najczesciej sa nieistotne i jako BOW oczywiscie zachecamy zawsze zeby kupowac tam gdzie finalna transakcja okaze sie najbardziej korzystna bez wzgledu na prywatne sympatie. Natomiast w istocie nie jest tak, ze zawsze cena w sklepie wynika z faktu iz wlasciciel sklepu X nalozyl marze np. 50 pln, a w sklepie Y na te sama butelke, ktora kupil za tyle samo - 500 pln. I w tym kontekscie „chciwosc” nie zawsze jest automatycznie cecha wlasciciela sklepu. Dla kupujacych whisky jest to chyba w pewnym sensie bez znaczenia – bez wzgledu na sympatie i znajomosci nie bedziemy przeciez kupowac gdzies drozej jesli gdzie indziej mozemy dostac taniej. I rzeczywiscie – tak jak pisal Jacek – na BOW zadne sklepy, obecne czy przyszle nigdy nie byly i nie beda traktowane ulgowo. Jestesmy wymagajacy (a obecne ceny nie sa „wymagajace”?) – od sprzedawcow chcielibysmy znakomitej wiedzy o tym co sprzedaja i bardzo dobrego rozeznania rynku wlaczajac w to konkurencje, a zwlaszcza produktu, ktory oferuja.

[PawelWojcik]

amen

[Wiktor]

Zostawmy (na chwilę) batożenie Kresta

W tym miejscu warto jak myślę spojrzeć na tytułową „chciwość” znacznie szerzej. Ostatnio nie sprowadza się ona już wyłącznie do wspomnianej przez Pawła „beztroski cenowej” wielu sprzedawców/dystrybutorów (czy to dostatecznie kulturalne określenie na formę najzwyklejszego łupiestwa? nikt nie poczuł się przypadkiem urażony?), a do wykorzystywania rosnącego zainteresowania whisky dla budowania swojej pozycji metodami trochę bardziej perf... subtelnymi Takie ot, nawijanie klientom makaronu na uszy i mitomańska autokreacja, choć w białych rękawiczkach - pod pozorem niemal ojcowskiej troski o ich jak najlepiej pojęty interes (sic!). Zabieg polegający oczywiście na dobraniu się do ich portfeli, możliwie jak najgłębszym i ku możliwie jak najpełniejszemu poczuciu fałszywej „satysfakcji” u klienta. Obserwowanie takich zachowań dostarcza nam ostatnio odczuć raczej mieszanych: tragizm miesza się tutaj z farsą...

Kilka miesięcy temu, w prywatnej rozmowie z jednym z krajowych dystrybutorów padło znamienne określenie „krojenia tortu” - odnoszące się do faktu, że zarówno generalny poziom konsumpcji whisky, jak i zainteresowanie odmianą słodową mocno zwyżkują. Dlatego na ów tort, względnie „pociąg” załapać się trzeba, i to najlepiej w pierwszym wagonie. Z punktu widzenia biznesowego – sama prawda, cel jak najbardziej naturalny, wręcz oczywisty. Lecz już działania, które z tym się wiążą, w aspekcie rzetelności, uczciwości i szacunku dla klienta – niekoniecznie.

Problem, który ewidentnie zaczął narastać od ubiegłego roku, w trakcie coraz zacieklejszej walki o „rząd dusz”, polega na świadomej manipulacji i próbie nie tylko rozmywania granic, ale wręcz przedstawiania dwóch sfer jako jednej. Pierwsza sfera to czysty biznes, najczęściej wsparty miałkim (choć chwytliwym) marketingiem, drugą zaś stanowi merytoryczna znajomość tematu (określana jako „expertise”). Mówiąc obrazowo: o ile pierwsza poprzez wynik ekonomiczny prowadzi delikwenta zasłużenie na galę „gazeli biznesu”, o tyle druga pozwala mu wypowiadać się na temat whisky w roli jakiegokolwiek autorytetu. I tutaj zaczęło następować swoiste, lecz dokładnie zaplanowane, mieszanie pojęć...
Pojawiają się komercyjne publikacje, także prasowe, mające sprawiać wrażenie „informacyjnych” i obiektywnych – a nie czysto reklamowych, jakimi (de facto) są. Manipuluje się w nich podstawowymi faktami, odmalowując rzeczywistość w sposób mający stępić czujność konsumenta, spowodować, by każde słowo wypowiedziane przez „fachowców” było dla niego świetlistym drogowskazem. Z kolei w fandomie powstaje front wzajemnie oklaskujących się „pożytecznych idiotów”, korzystających z dobrodziejstw branży (najlepszym, choć nie jedynym przykładem, są „darmowe” próbki whisky wysyłane co poczytniejszym bloggerom), którzy nie tylko nie pojmują, że jedynie zachowanie odpowiedniego dystansu wobec niej stanowi rękojmię niezależności, ale wręcz otwarcie twierdzą, że „posiadanie prawdziwych przyjaciół w tym biznesie” to „klucz do sukcesu”. Wczorajsi sprzedawcy i wszelkiej maści biznesmeni, komercyjnie czy wręcz stricte handlowo aktywni, stają się automatycznie „znawcami whisky”, kreatorami gustów, recenzentami trendów cenowych, obiektywnymi (sic!) doradcami w zakupie. Wszyscy oni, będąc najbliżej mainstreamu, niewątpliwie korzystają z możliwości, jakie daje takie właśnie usytuowanie. Trzeba zadać sobie jednak pytanie: czyj interes mają przede wszystkim na oku?

Niestety, opisane wyżej zjawisko nie jest nowe, inne branże związane z handlem (jak i branża whisky w innych krajach) borykają się z analogicznym problemem od lat. Zanim rynek „nadąży” za wykreowaną rzeczywistością i zweryfikuje ją (przynajmniej częściowo), mija niestety sporo czasu, a wielu konsumentów i tak pozostaje omamionych pseudo-fachowością na zawsze. Najbardziej cierpią finansowo najmniej świadomi tych faktów klienci, którym proponuje się czy to inwestycje w beczki „legendarnej” Glentauchers, czy to nadal absurdalnie zawyżone ceny butelek na półce sklepowej, czy to Bowmore 12yo promowaną jako „bardzo dobrą whisky na początek”, aż po degustowanie Lagavulina 16yo z colą, bądź okazyjny 2cl dram Port Ellen w cenie jak z koszmaru, względnie „masterclass” prowadzone przez różnej maści pseudo-znawców (rekrutujących się często spośród tzw. brand ambasadorów, mających tylko jeden cel, w postaci skłonienia nas do zakupu możliwie wielu produktów swojego pryncypała, abstrahując od ich obiektywnej jakości).

Jedno jest pewne: gdyby nie dramatyczne i szkodliwe skutki (im większa skala i skuteczność opisanych praktyk, tym mniejsze „parcie” na branżę wymuszające dbałość o autentycznie najlepszą jakość produktu, serwisu oraz cen) to moglibyśmy poczuć przewrotną satysfakcję z faktu, że nie zabraknie nam z pewnością kolejnych „smakowitych” okazji do rozwijania tego wątku na Forum

[PawelWojcik]

[rosomak]

[PawelWojcik]