bestofwhisky.pl Strona Główna bestofwhisky.pl
Forum koneserów i pasjonatów | Hejtujemy od 2005 roku

FAQFAQ  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj

Poprzedni temat «» Następny temat
Oficjalne Spotkanie BOW wiosna 2016
Autor Wiadomość
loom 
Singlemalt Whisky Crusader



Ulubiona whisky: perły Dalwhinnie
Dołączył: 09 Gru 2013
Posty: 620
Skąd: dwie stolice
Ostrzeżeń:
 6/3/6
Wysłany: Nie Maj 15, 2016 8:15 pm   

"Przemycasz dwóch Syryjczyków i już masz na HP 1959"

:) ))

Dziękujemy za ultramiłe przyjęcie, pyszne trunki i wesołe wieczory. In minus brak Szwagra, ale rozumiem, że na granicy złote żniwa obecnie;) Miejscówka oryginalna, pachnąca Millburnem ;)
 
 
Tomek1 
Singlemalt Whisky Inquisitor


Ulubiona whisky: Springbank
Dołączył: 25 Mar 2013
Posty: 919
Skąd: Szczecin
Ostrzeżeń:
 3/3/6
Wysłany: Wto Maj 17, 2016 12:55 pm   

Oceny
Ostatnio zmieniony przez Wiktor Wto Maj 17, 2016 1:41 pm, w całości zmieniany 1 raz  
 
 
Wiktor 
God of Hate
koordynator BOW


Ulubiona whisky: sobotnia
Dołączył: 27 Cze 2005
Posty: 4805
Skąd: Szczecin
Wysłany: Wto Maj 17, 2016 2:28 pm   

Pokrótce spisane wrażenia oraz komentarz do w/w ocen - dla zainteresowanych.
Pierwszego dnia (piątek) impreza tradycyjnie zaczęła pod znakiem rosnących wątpliwości "czy wszyscy zdążą dojechać w porę? i czy czekamy na nich z otwarciem pierwszej butelki?!" ;) Ale tym razem ostatecznie nie było najgorzej - zebraliśmy się jako tako i ruszyliśmy w bój około godziny 18:00, choć ostatni uczestnicy docierali ponoć na miejsce około 2 nad ranem. To się nazywa determinacja :D
Wstępny akcent imprezy okazał się wstrząsający. Nie widzicie ocen tego cymesu? Ha, może to i lepiej! Dziesięcioletni rum z Gujany czy z innego Pernambuko, od bodaj Blackaddera, w poważnej mocy 63% (?) nieźle nas poharatał. Oj, nieźle. Zdechły szczur pływający w beczce z naftą - ten posmak trudno zapomnieć, a pierwsze dwie-trzy whisky miały poważny problem, aby sobie z tym wspomnieniem poradzić ;)
Po "rozpędowym", dziwacznym Springbanku ze SMOS (niektórzy dowodzili przy nim rujnującego wpływu wypitego rumu) oraz Blair Athol - solidnej whisky ze starej szkoły - pierwszą propozycją IMHO naprawdę ciekawą okazała się Teaninich z beczki po ciemnej sherry. Dawno nie piłem tak klasycznie herbacianej, ale i konfiturowej wersji. Rozczarował Talisker 57 North edycja 2010, okazał się zbyt nijaki, zbyt mało oceniaczny - choć po dłuższym czasie spędzonym w kieliszku stawał się coraz bardziej "rozwojowy" i czuję, że ostatniego słowa jeszcze nie powiedział. "Statkowy" Mortlach z JWWW - znałem ją wcześniej i tutaj rozczarowania żadną miarą nie było; może jedynie zaskakiwały (pozytywnie) niespodziewane, kukurydziane akcenty ex-bourbonowe? W whisky z beczki po sherry, dodajmy! ;) Ale mógł przejść re-racking przecież. Życie ;)
Ardmore jak to Ardmore, wiadomo było czego się spodziewać. U mnie mocna "szóstka". Oczekiwaniom (przynajmniej moim) nie sprostała za to Glenlivet 1996 od Signatory, raz jeszcze potwierdzając smutną prawdę, że gros najzupełniej współczesnego bottlingu z beczek po ciemnej sherry popada w sztampę i (co najwyżej solidną) przeciętność. A wysokie oceny wystawiają takim whisky i bezsensownie nakręcają rynek albo spekulanci, albo osoby pozbawione właściwego punktu odniesienia...
Glengoyne MOS i GG, obie rocznik 1973, królowały tego wieczora. Glengoyne zawdzięczała ten fakt, niestety, wyłącznie popisowemu aromatowi. Coś wspaniałego. Mirabelki, gruszki, akacja, koniczyna itd. itd. Tym boleśniej odczuwało się niedobory w smaku (próchno, celuloza, proszek do pieczenia, tynk i wszystkie te niefajne rzeczy, jakie pojawiają się w whisky po bourbonie, którą zmogło drewno). Glen Grant z kolei, to niezmiernie wytrawna, choć przy tym grzeczna, znakomicie poukładana "ciemna" propozycja.
Lagavulin 8yo - bez zaskoczeń, kolejny przykład marketingu wspieranego przez "miliony much, które nie mogą się mylić" ;) Po niej: przyszła pora na Mannochmora ;) Miało być dziwacznie i było, chociaż nie w tak znacznym stopniu, który uczyniłby tę whisky wyjątkową. Solidny, metaliczny, intensywny smakowo bottling z beczki po ciemnej sherry, zdecydowanie nie gorszy od tak zachwalanej, wspomnianej wyżej Glenlivet. A ciekawszy. Na finał pojawiła się przyjemnie układna, treściwa Kilchoman, pochodząca z coraz bardziej unikalnego rocznika 2006. Tu w wydaniu sherrowym i na rynek duński. Braki w arkuszu ocen świadczą jednak o tym, że "wszystko ma swój czas", a najwyraźniej czas whisky tego wieczoru już się skończył ;) Część oficjalna imprezy zamknęła się tradycyjnym nocnym grillem przy pomoście. Ten i ów popalał cygaro, inny pił piwo, ktoś próbował ugrillować kota, a jeszcze ktoś tam nieudolnie usiłował nazywać widoczne na niebie konstelacje ;) Jasno świecącego punktu nad wschodnim horyzontem chyba do końca nie udało się zidentyfikować (?)
PS. Nad ranem znowu zabrano się za whisky, ale o tym niech lepiej opowiedzą Najwięksi Wojownicy ;)

[ Dodano: Wto Maj 17, 2016 4:04 pm ]
Sobota miała być powrotem do zamierzchłej idei spotkania clynelishowo-bowmorowego. I w jakiejś mierze cel został zrealizowany. Bez silenia się na sformalizowane i szerokie "przeglądy" mieliśmy sposobność zapoznania się odpowiednio z czterema, oraz sześcioma różnymi wersjami tych whisky. Przeplatanymi, dla kontrastu, maltami "z zupełnie innej beczki".
I tak, po wstępniaku, czyli Bowmorze 2002 od Cadenheads'a (cyt.: dobrego słowa o nim nie powiem) natarła pierwsza "poważna" propozycja, czyli rocznik 1990 od D.Rattray. Natarła... i przepadła. W zasadzie była niewiele lepsza od startera. Dwadzieścia lat w beczce i taki efekt? Hańba ;)
Na szczęście kolejna butelka była już prawdziwym popisem tego, jak smakować może świetnie wyselekcjonowana 12-letnia whisky single-cask. Potężne uderzenie klimatów orzechowych, sherrowych, woskowych, miodowych i węglowych, Clynelish co się zowie! Tak butelkowało GMP. 15 lat temu.
Ach Scotia, ta Glen Scotia... Ileż to osób pytało mnie w ostatnim półroczu o "magię" Glen Scotii?... O jej niezwykłość? O tę nęcącą kontrowersyjność? Nietypowe piękno? No to wszystkie je poznali. Do samej kości! ;)
Następnie mieliśmy (chyba dla równowagi i sprawiedliwości dziejowej) coś niezmiernie przyzwoitego. I choć Cly 1982 od Daily Drama nie był, zdaje się, dla nikogo (?) zaskoczeniem, to potwierdził w całej rozciągłości, dlaczgo ów rocznik uznaje się za jeden z wiodących, w przypadku tej destylarni. Chapeau bas.
Dailuaine 1983 - mam wrażenie, że była bodaj największą niespodzianką "in plus" całego spotkania. Elegancka, wybornie zbalansowana, pozbawiona off-notes whisky z beczki po sherry. Choć ciężko dziś w to uwierzyć, Adelphi było kiedyś wielkie - właśnie dzięki takim wyborom.
Oficjalna, 25-letnia Bowmore, butelkowana 1993 - a więc złożona z destylatów nie młodszych, niż pochodzące z 1968 roku. Tradycyjnie, otwierała się powoli, prezentując dużą zmienność w aromacie. Początkowo nieśmiała, ciężka, przydymiona, słodowa, z upływem kolejnych minut nabierała klasy, prezentując tak oczekiwane tropikalne owoce, wzburzone morze, bryzę, wrzosy i sól. Niska moc w "tamtych czasach" nie stanowiła problemu (choć, rzecz jasna, ciekawiej byłoby wypić wersję CS) a i na naszej sesji doprawdy pięknie obroniła się pomiędzy whisky o znacznie wyższym woltażu.
Dwie kolejne Bowmore to ciekawy przykład, jak dalece realia odbiegają od rzeczywistości wirtualnej, wyrażonej w ocenach. Super zachwalana i wysoko punktowana wersja od Silver Seal sromotnie poległa w starciu z potężnie sherrowo-pieprzną, ale i konfiturowo-węglową edycją od D. Rattray (rocznik 1991). To już kolejna z beczek w tej "ciemnej" serii i kolejna na równym, bardzo wysokim poziomie!
Osławiona Clynelish TWE od Sukhindera ("Retro Label") nie miała w tym momencie łatwego zadania, ale czyż poważnych whisky nie należy stawiać przed równie poważnymi wyzwaniami?... ;) Jak dla mnie, była zdecydowanie jedną z whisky wieczoru, przykładem wybornej Clynelish w duchu połowy lat 90-tych, nie "przemelasioną" i zbyt siarkową, jak choćby ostatni wypust dla LMDW.
Kolejna whisky zaprezentowała nam także klasykę... niestety, klasykę Bowmora z początku i połowy lat 80-tych. Szampony, mydła, lukrecja. Jako emanacja jednego z kontrowersyjnych oblicz Bowmore wypadła bez zarzutu, jednak nie znalazła tym razem żadnego wielbiciela - a są tacy ;)
Clynelish 1971 Platinum - whisky, jak dla mnie, na mocne 6 punktów. Z jakimiś tam tendencjami ku 7 pkt., ale nie było ni czasu, ni odpowiedniego miejsca na wymaganą skrupulatność. W mojej ocenie minimalnie ustępowała jednak zarówno wersji 1982 DD, jak i sukhinderowemu odkryciu.
Zakończyliśmy popisowym - jak się okazało - Benem z rocznika 1990. Poziom tej whisky, szczególnie w smaku, śmiało nawiązywał do co poniektórych edycji starszych, a masowo butelkowane sherrowe przeciętniactwo z lat 1996-1998 odsadzał o dwie długości. Dla mnie była to miła niespodzianka na koniec.

A jeżeli miałbym pokusić się o wytypowanie pierwszej trójki... Nie jest łatwo, co chyba dobrze świadczy o poziomie ;)
Trzecie miejsce: Clynelish DD i TWE, ex equo.
Drugie miejsce - Bowmore 1991.
Pierwsze - jednak - dla starej Bowmore 25yo OB. Za nieoczywistość, niepospolitość, głębię, zmienność. Za wyzwanie. Lubimy wyzwania ;)
_________________
Pozdrawiam,
Wiktor
-----------------------------------------
"Od Arrana, ognia, wojny, i do tego od człowieka, co się wszystkim nisko kłania, niech nas zawsze Bóg obrania"

"Piłem whisky, którym Wy młodzi nie dalibyście wiary. Atakujące płomieniem prosto ku gardzieli. Piłem mieniące się Ardbegi po ciemnej sherry, nalewane prosto z beczek u bram sklepów Sukhindera. Wszystkie te dramy znikną w czasie, jak roczniki na etykietach... Czas umierać"
 
 
 
Islayman 
Singlemalt Whisky Follower
I love it!


Ulubiona whisky: Glen Ord
Dołączył: 06 Gru 2012
Posty: 202
Skąd: Debrzno
Wysłany: Śro Maj 18, 2016 6:32 am   

Ten rum z Guyany to specjalnie dla Rozenka był przywieziony ! Tylko on się mógł na nim poznać ! :) hehe - Tylko Rozenek docenia wspaniałe rumy i moje " oryginalne" przesuszone cygi! ;)

Było bardzo fajnie!Dzięki i do zobaczenia następnym razem.
 
 
Tomek1 
Singlemalt Whisky Inquisitor


Ulubiona whisky: Springbank
Dołączył: 25 Mar 2013
Posty: 919
Skąd: Szczecin
Ostrzeżeń:
 3/3/6
Wysłany: Śro Maj 18, 2016 6:50 am   

Wiktor napisał/a:
PS. Nad ranem znowu zabrano się za whisky, ale o tym niech lepiej opowiedzą Najwięksi Wojownicy

Elfy i trolle nas prowadziły ;) . Czasem nie potrzeba wielu słów by się napić :)
 
 
rosomak 
Singlemalt Whisky Prophet



Ulubiona whisky: Brora
Dołączył: 28 Cze 2005
Posty: 1603
Skąd: zewsząd
Wysłany: Śro Maj 18, 2016 2:04 pm   

Atmosfera jak zwykle znakomita. Nowych gości mam nadzieję nie wystraszyliśmy (starsi stażem są jak widać najczęściej zbyt już zblazowani żeby coś napisać :mrgreen: ).

Staraliśmy się nawiązać znowu wieloma butelkami do tematów morskich jakie będą się w tym roku rozszerzać (po lutowych Kilchomanach podczas Krakowskich Tortur) na Highland Parkowe okolice Karkonoszy, aż po może (oby) wreszcie oceaniczny Xmas 2016.

Brakowało mi tym razem może trochę więcej refleksji nad samymi trunkami. Nie podczas samego picia rzecz jasna, bo wtedy komentarze były, ale jakiejś głębszej refleksji czy poprowadzenia paraleli nad tym co piliśmy względnie nad samymi Clynelishami i Bowmorami. Aspekt towarzyski i dyskusje (a jakże – o szeroko pojętych sprawach whiskowych, ale szerszych niż to co było na stole ;) ) wziął górę nad ciężką pracą jaką przecież jest uczestnictwo w spotkaniu BOW prawda? :mrgreen: Wyjątkowo relaksacyjny klimat chyba nas wszystkich przeniknął ;)

Na szczęście poza tym jak zwykle prawdziwy zalew (nie zlew na szczęście) whisky, w dużej mierze nietuzinkowych (z hojnym wkładem Jackowych Clynelishy!), do tego Młynowe klimaty zupełnego wypoczynku z dala od wszystkiego, grille, muzykowania, żarciki nie tylko o bandytach ;) , nocne dramowanie na pomoście i dyskusje o gwiazdach (i to nie whiskowych na szczęście).

Ogólnie zaś poziom przyzwoity, czasem nawet ponad spodziewanie jeśli o mnie chodzi (Mannachmore!), gdzie indziej gdzie nawet spodziewałem się, że będzie nieźle było jeszcze lepiej (Cly ’89 GMP, Teaninich Cadenheads, Glen Grant, Bowmore DR ’91 oraz Ben). Naprawde niezły Kilchoman, znakomity (i ja to mowię?) Mortlach i całkiem dający radę Bowmore ’68 (bez fajerwerkow, ale znać było starą szkołę owocowych ech). Krótko mówiąc – udanie!

Opisy większości edycji wcześniej czy później znajdą się w bazie BOW (choć jakże miło byłoby gdyby czasem goście podzielili się choć niektórymi spostrzeżeniami na łamach spotkaniowego wątku ;) )

Tak czy inaczej – Młyn jako miejscówka w pełni spełnił uważam swoje zadanie i dlatego chętnych już zapraszam do niego na za rok.

Dziękuję za towarzystwo!
_________________
https://www.youtube.com/watch?v=cOeFhSzoTuc
 
 
loom 
Singlemalt Whisky Crusader



Ulubiona whisky: perły Dalwhinnie
Dołączył: 09 Gru 2013
Posty: 620
Skąd: dwie stolice
Ostrzeżeń:
 6/3/6
Wysłany: Śro Maj 18, 2016 6:30 pm   

Mnie zauroczyły pierwszego dnia Mortlach (delikatny czysty amerykański bourbon o pięknym zapachu i smaku, czyli smacznie lekko i przyjemnie), Teaninich (w moim odczuciu potężna butelka, dziś dałbym pełne 7, owocowe herbaty z leśnym dżemem, owoce świeże, suszone i mocne znów earl grey), wspaniały Glen Grant, nie w moim guście wytrawności, ale trudno nie docenić intensywności i szlachetności tej sherrówy. Dobry Mannochmore (debiut w moim gardle bardzo udany) i Ardmore (najlepszy jaki piłem szczerze mówiąc). Rozczarowanie: Lagavulin, sprzedawanie takiej whisky za ponad 200 zł jest nieeleganckie, robienie takiego badziewia na 200 lecie to zbrodnia. Dziwność: Springbank, whisky do zabawy z wodą, ciekawy, może niedoceniony?
Dzień drugi to przede wszystkim wyjątkowy Bowmore DR 1991, niedzisiejszy, słodki, skondensowany, esencja Islay bez prymitywnych współczesnych wątków, bardzo zapadający w pamięć. Bowmore 25yo z lat 60 owocowo morsko dymno sztormowy full wypas, Cly 1988 i 1971 jakże różne od siebie, ale jakże ultraciekawe i wielowymiarowe, z resztą każdy Cly na spotkaniu był przynajmniej bardzo dobry, gratuluję selekcji. Glen Scotia bardzo mnie przed spotkaniem interesowała- chętnie raz jeszcze się pomęczę- bo na spotkaniu była jak Ewa Kopacz, chciała coś, nawet coś sepleniła, ale głowa nie ta;).
 
 
Wiktor 
God of Hate
koordynator BOW


Ulubiona whisky: sobotnia
Dołączył: 27 Cze 2005
Posty: 4805
Skąd: Szczecin
Wysłany: Śro Maj 18, 2016 8:05 pm   

loom napisał/a:
sprzedawanie takiej whisky za ponad 200 zł jest nieeleganckie

To lepiej Wolfburna nawet nie próbuj :lol:
_________________
Pozdrawiam,
Wiktor
-----------------------------------------
"Od Arrana, ognia, wojny, i do tego od człowieka, co się wszystkim nisko kłania, niech nas zawsze Bóg obrania"

"Piłem whisky, którym Wy młodzi nie dalibyście wiary. Atakujące płomieniem prosto ku gardzieli. Piłem mieniące się Ardbegi po ciemnej sherry, nalewane prosto z beczek u bram sklepów Sukhindera. Wszystkie te dramy znikną w czasie, jak roczniki na etykietach... Czas umierać"
 
 
 
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Nie możesz ściągać załączników na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group phpBB3
naprawa laptopów