bestofwhisky.pl

[ukaszu]

jak 0,7 whisky bedzie za 40zl nikt nie bedzie jej rozbijal na 7x100
sory ale krezusem nie jestem,
tyle w temacie

po drugie primo, badzcie lepsi od tanszych czyli wspomnianych alkoholi swiata ; )

[Czarek]

[Grish]

[ukaszu]

[Czarek]

[Maciejf]

[Wiktor]

[Maciejf]

[Wiktor]

Pytasz ile MOŻE kosztować, czy ile POWINNA kosztować?
Oczywistością jest zarówno to, że whisky powinna być jak najtańsza - wogóle, jak i to, iż najsłuszniej będzie kupować konkretną whisky u tego dealera, który zaproponuje najniższą cenę
Ciekawe jest jednak coś innego: ile warto wydać $ na jedną butelkę whisky? Otóż wg mnie najlepszym kryterium jest kryterium porównawcze. Przykładowo: czasy mamy takie, że ceny za butelkę starych (czyli, przyjmimy umownie, mniej więcej 20-letnich i starszych) whisky SC/CS zaczynają się w okolicach 100E. Za moment będzie już bliżej 100GBP Whisky takie z pewnością WARTO kupować, jeśli oczywiście poziom samego trunku nas zadowala. Primo - bo taniej i tak nigdy nie będzie, za to najprawdopodobniej będzie coraz drożej. Secundo - bo często bywają to whisky po prostu LEPSZE od standardowych bottlingów OB. Zwróć uwagę, że poziom niezależnego rozlewu jest stale windowany i napędzany rosnącą konkurencją. Tak się jednak układa, że w naszej branży mało kto, lub zgoła nikt, nie przeoczy faktycznie WYBITNEJ beczki, co zaskutkuje faktem, iż whisky z niej pochodząca, będzie kosztowała - już w butelce, dajmy na to, dwa razy więcej niż wspomniane, typowe 100E. Bo i tak się sprzeda! Dochodzimy do sedna sprawy - czy warto więc wydać ca. 200E za butelkę np. 42-letniej Tomatin z DT, bijącej złożonością (niemal) wszystko co aktualnie dostępne, kosztujące połowę mniej? Myślę, że warto.
Idźmy dalej. Poza wszystkim, pojawiają się na rynku (najczęściej oficjalne) wersje whisky, kosztujące przykładowo 400,500, 600 euro. Musimy zadać sobie pytanie: co taka whisky musiałaby sobą reprezentować, by uzasadniało to jej przywołaną cenę sprzedaży? Czy coś takiego wogóle istnieje? Kilku whisky już w życiu próbowałem, kilku jeszcze nie, lecz nie wyobrażam sobie niczego w smaku uisge, pozwalającego mi choćby pomyśleć o wyłożeniu na COKOLWIEK trzykrotności ceny za whisky, już przecież ocierającej się o "ideał"... Zresztą opinie znajomych, mających już b. liczne, takie właśnie "pseudowypasione" (również cenowo) bottlingi na rozkładzie, tylko mnie w moim przekonaniu utwierdzają. Nie można dać się zwariować.
Wspomniałem już chyba że borykałem się ostatnio z 30-letnią oficjalną wersją "Very Old" Ardbeg. Swoista legenda. Bieżącej jej ceny nawet już nie śledzę, bo dawno przekroczyła możliwości mojego portfela I co? I okazało się że to whisky ledwie, ledwie 5-punktowa na skali... Czy zatem nie lepiej sprawić sobie zamiast niej parę butelek 8-10 punktowych wersji PE?

PS. Acha, osobna sprawa: co masz na myśli pisząc "dobra"? IMO pojęcie to jest szczególnie subiektywne. Obecnie "dobrą whisky" dla mnie jest taka, która potrafi zaintrygować. Nie tylko "smaczna" - bardziej lub mniej smaczny jest niemal każdy single-malt

[Maciejf]

[Mistu]

[maro]

Cytat:

A byś sie zdziwil ze moze być paskudna

Zależy z czym się porównuje
pozdrawiam

[Czarek]

[Mistu]