 | | Kolejny popas w drodze na p贸艂noc. Tym razem nad potokiem Dundonnell. Do tego miejsca mam szczeg贸lny sentyment. Podczas pierwszej mojej w臋dr贸wki po tej okolicy Szkocji, zatrzyma艂em si臋 tutaj i po raz pierwszy spr贸bowa艂em whisky z odrobin膮 torfowej wody prosto z potoku. By艂a to Laphroaig 10yo, a wra偶enie by艂o piorunuj膮ce. By膰 mo偶e przyczyni艂 si臋 do tego r贸wnie偶 urok samego miejsca, ale by艂a to jedna z najcudowniej smakuj膮cych whisky, jakie kiedykolwiek dane mi by艂o kosztowa膰.
   | |  | | Po sp臋dzeniu paru nostalgicznych chwil nad potokiem Dundonnell, pojechali艣my dalej na p贸艂noc. Wkr贸tce trafili艣my na przepi臋kny punkt widokowy na dolin臋 schodz膮c膮 do zatoki Loch Broom. Nad t膮 zatok膮, nieco dalej na p贸艂noc, znajduje si臋 miejscowo艣膰 Ullapool, z kt贸rej kursuj膮 promy na Hebrydy Zewn臋trzne. Ci膮gle jeszcze niezdobyte, ale to kwestia czasu.
|
| |
 | | Widoczek na coraz bardziej dramatycznie wygl膮daj膮ce g贸ry p贸艂nocnej Szkocji. Znajdujemy si臋 w okolicach miejscowo艣ci Elphin, a te g贸ruj膮ce nad horyzontem szczyty to Beinn Uidhe i Ben More Assynt.
| |  | | Kwiat ostu jest symbolem Szkocji. Kto艣 pami臋ta jeszcze scen臋 z filmu Braveheart, w kt贸rym g艂贸wny bohater, jeszcze jako ch艂opiec, dostaje kwiat ostu od swojej mi艂o艣ci? Scena by艂a co najmniej symboliczna, a ch艂opi臋 do ko艅ca zosta艂o wierne temu symbolowi.
|
| |
 | | Kwiaty ostu, symbol Szkocji. Fotografowane w okolicach osady Elphin, w drodze na p贸艂nocne wybrze偶e Szkocji.
| |  | | Kiedy zaj臋ty by艂em fotografowaniem malowniczo wygl膮daj膮cych kwiat贸w ostu, nad naszymi g艂owami kr膮偶y艂a para przepi臋knych ptak贸w drapie偶nych. Nie potrafi臋 okre艣li膰 gatunku, ale czyta艂em, 偶e w tej okolicy wyst臋puj膮 or艂y, wi臋c mo偶e to one...?
|
| |
 | | Jezioro Loch Assynt i znajduj膮ce si臋 na p贸艂wyspie wcinaj膮cym si臋 w jezioro ruiny zamku Ardvreck. Kolejna wycieczka sentymentalna – nad brzegiem Loch Assynt, za zamkiem, nieco na prawo, mia艂em ju偶 kiedy艣 rozbity namiot. By艂o to podczas wyprawy w roku 2000, i wspominam do dzisiaj widok na ruiny sprzed namiotu. Jak r贸wnie偶 ataki szkockich meszek, kt贸re akurat w tym miejscu da艂y si臋 nam bardzo we znaki.
| |  | | Loch Assynt i Ardvreck Castle raz jeszcze, a nad nimi g贸ruje szczyt Quinag.
|
| |
 | | Piaszczysta pla偶a nad Loch Assynt i ruiny Ardvreck. Zamczysko pochodzi z XVI wieku i w tej chwili znajduje si臋 w stanie ruiny. Zbudowany zosta艂 przez klan MacLeod, p贸藕niej przej臋ty by艂 przez klan MacKenzie. Podobno ruiny odwiedzaj膮 dwa duchy – szary m臋偶czyzna oraz dziewczyna. Wed艂ug legendy MacLeodowie korzystali z mocy piekielnych przy budowie zamku, za co zap艂ata by艂a c贸rka jednego z nich. Dziewczyna z rozpaczy rzuci艂a si臋 z wie偶y zamku i zabi艂a. M臋偶czyzna to markiz Montrose walcz膮cy po stronie Karola I, podst臋pnie schwytany i stracony w Edynburgu w 1650r.
| |  | | Mewa w locie, uchwycona na tle g贸r otaczaj膮cych Loch Assynt.
|
| |
 | | Most nad zatok膮 Loch a’Chairn Bhain w miejscowo艣ci Kylesku.
| |  | | Pas膮ce si臋 stadko jeleni dostrzegli艣my z okna samochodu jad膮c na p贸艂noc drog膮 A894 w okolicach miejscowo艣ci Lower Badcall. Jelenie nie s膮 jakim艣 nadzwyczajnym widokiem w Szkocji, ale cho膰by nie wiem ile razy je widzie膰, zawsze trudno si臋 nimi nie zachwyci膰. Jak r贸wnie偶 tym jak blisko zabudowa艅 ludzkich pojawiaj膮 si臋 te pi臋kne zwierz臋ta.
|
| |
 | | Przyznam, 偶e wyszed艂em z samochodu 偶eby zrobi膰 te zdj臋cia, ale gdybym tylko opu艣ci艂 szyb臋 w oknie, to te偶 by na dobr膮 spraw臋 wystarczy艂o.
| |  | | Na parkingu tu偶 za miejscowo艣ci膮 Lower Badcall zaskoczy艂 nas kr臋c膮cy si臋 w pobli偶u ba偶ant. Sprawi艂 nam niema艂膮 niespodziank臋, gdy okaza艂o si臋, 偶e wcale nie trzeba go jako艣 specjalnie ostro偶nie podchodzi膰 w celu sfotografowania. Wystarczy艂o da膰 mu kromk臋 chleba i pozowa艂 do woli.
|
| |
 | | Niemal oswojony ba偶ant raz jeszcze. W tle zatoka Badcall Bay.
| |  | | Miejscowo艣膰 Laxford Bridge. W tle skaliste g贸ry p贸艂nocnej Szkocji. Tutaj g贸ra Ganu Mor. Przy okazji warto zwr贸ci膰 uwag臋 na malowniczo wygl膮daj膮ce murki oddzielaj膮ce od siebie poszczeg贸lne pola i 艂膮ki. Takie murki spotkamy na terenie ca艂ej Szkocji.
|
| |
 | | Jezioro Loch a’Garbhbhaid M贸r. W tle g贸ry Arkle i Ganu Mor.
| |  | | Mi臋kkie wapienne ska艂y wyrze藕bione przez sp艂ywaj膮c膮 z g贸r wod臋 z topniej膮cego 艣niegu. Zbli偶amy si臋 ju偶 do p贸艂nocnego kra艅ca Szkocji, to p贸艂nocnego kresu naszej wyprawy.
|
| |
 | | Raz jeszcze widok na poci臋te sp艂ywaj膮c膮 wod膮 wapienne zbocza g贸r.
| |  | | Nad zatok膮 Kyle of Durness, prawie na p贸艂nocnym wybrze偶u, natkn臋li艣my si臋 na kolejne miejsce kopania torfu. Jak wida膰 na zdj臋ciu, miejsca takie maj膮 wi臋cej zastosowa艅. Tutaj s艂u偶膮 owieczkom za os艂on臋 przed wiatrem, kt贸ry o popo艂udniowej porze wia艂 coraz mocniej od Atlantyku.
|
| |
 | | Torfowe wykopaliska raz jeszcze. Na pionowej 艣ciance torfu wida膰 resztki owczej we艂ny. Widocznie miejsce to cieszy si臋 wzi臋ciem w owczym towarzystwie.
| |  | | Susz膮ce si臋 – na s艂o艅cu i wietrze – bry艂ki torfu. Pos艂u偶膮 potem jako opa艂, cho膰 chyba nie w 偶adnej destylarni. W tej okolicy destylarni jak na lekarstwo.
|
| |
 | | Widok na zatok臋 Kyle of Durness w miejscowo艣ci Keoldale. St膮d wyrusza si臋 na drug膮 stron臋 zatoki, a potem a偶 do Cape Wrath, najbardziej na p贸艂nocny zach贸d wysuni臋tego kra艅ca Szkocji. Niestety, z powodu odp艂ywu akurat tego dnia nie by艂o mowy o takiej wyprawie. To ju偶 drugi raz kiedy nie uda艂o mi si臋 dotrze膰 na Cape Wrath. Ale kiedy艣 tego dokonam.
| |  | | Piaszczysta pla偶a w Balnakeil, nad zatok膮 Balnakeil Bay.
|
| |
 | | Pla偶a w Balnakeil raz jeszcze, upstrzona kupkami piasku wyrzucanego przez jakie艣 偶yj膮tka zakopane w piasku. Nie uda艂o mi si臋 dotrze膰 do tego co to za potwory, ale efekt zakupkanej pla偶y jest niesamowity.
| |  | | I jeszcze raz fragment pla偶y w Balnakeil.
|
| |
 | | Pla偶a w Balnakeil raz jeszcze. Straszny tutaj t艂ok, prawda...?
| |  | | W miejscowo艣ci Leirinmore, tu偶 za Durness, trzeba by艂o uwa偶a膰 na spaceruj膮ce po drodze owce. Nie jest to niespotykany widok na p贸艂nocy Szkocji, chocia偶 ju偶 rzadszy ni偶 jeszcze par臋 lat temu, gdy owce wypasane by艂y na zupe艂nie otwartym, niczym nieogrodzonym terenie, przez kt贸ry bieg艂a droga. W chwili obecnej wyra藕nie wida膰 wi臋cej ogrodze艅 wzd艂u偶 ca艂ej trasy naszego przejazdu.
|
| |
 | | W miejscowo艣ci Portnancon nad zatok膮 Loch Eriboll przyszed艂 czas na nocleg. Tym razem znowu pad艂o na bed & breakfast. Z salonu mieli艣my przepyszny widok na Loch Eriboll i g贸ry w regionie Kyle of Tongue.
| |  | | Ta prostok膮tna konstrukcja, kt贸r膮 sfotografowa艂em na zatoce Loch Eriboll, to hodowla albo 艂ososi, albo jakich艣 innych morskich stworze艅. Na 艣rodku zatoki wyspa Eilean Choraidh, a gdzie艣 za ni膮, na przeciwleg艂ym brzegu – nasz nocleg z poprzedniej nocy. My jednak pod膮偶amy dalej, tym razem ju偶 na wsch贸d.
|
| |
 | | Ton膮ca w chmurach g贸ra Ben Hope, po drugiej stronie jeziora Loch Hope, wygl膮da艂a co najmniej dramatycznie.
| |  | | Nieco bardziej na wsch贸d, zatoka Torrisdale Bay, w okolicach miejscowo艣ci Achina. Ta woda to praktycznie otwarty Atlantyk.
|
| |
 | | Kolejne opuszczone domostwo na p贸艂nocy Szkocji, w Achina nad zatok膮 Torrisdale Bay.
| |  | | Ustrojstwo zwane „cattle grid”, dzi臋ki kt贸remu zwierz臋ta nie wychodz膮 poza ogrodzenie, a pojazdy mog膮 swobodnie przeje偶d偶a膰 bez potrzeby stawiania bramy. Ta droga prowadzi na cypel Strathy Point, do latarni morskiej.
|
| |
 | | Skaliste wybrze偶e na Strathy Point. Nieco wy偶ej, na prawo od kadru, znajduje si臋 latarnia morska.
| |  | | Klify na Strathy Point potrafi膮 by膰 bardzo malownicze.
|
| |
 | | Na Strathy Point spotka膰 mo偶na mn贸stwo ptak贸w. Mi臋dzy innymi takie oto czerwonodziobe ostrygojady. Okropnie ha艂asuj膮, ale s膮 prze艣liczne.
| |  | | Ostrygojad w locie. Ci膮gle na Strathy Point.
|
| |
 | | A to ju偶 inny ptak brodz膮cy, spotkany tu偶 przy Strathy Point – kulik z rodziny bekasowatych.
| |  | | 艁agodnie schodz膮ce do oceanu stoki g贸rskie pokryte mchami i trawami. Gdzie艣 nad zatok膮 Strathy Bay.
|
| |
 | | Pojedyncza droga z mijankami gdzie艣 nad p贸艂nocnym wybrze偶em Szkocji, w okolicach Melvich.
| |  | | Jak wida膰, owce biegaj膮ce po ulicy to nie taki znowu nietypowy widok na p贸艂nocy Szkocji. Naprawd臋 trzeba bardzo uwa偶a膰 za kierownic膮.
|
| |
 | | U nasady p贸艂wyspu Dunnet Head, najbardziej na p贸艂noc wysuni臋tego fragmentu l膮du, natkn臋li艣my si臋 na kolejne stadko szkockich kr贸w. Tym razem, w艣r贸d doros艂ych okaz贸w biega艂y r贸wnie偶 ciel臋ta.
| |  | | Na samym ko艅cu Dunnet Head znajduje si臋 latarnia morska. Dalej na p贸艂noc nie ma ju偶 nic. Poza Orkadami, kt贸re widoczne s膮 na horyzoncie. Gdzie艣 tam znajduje si臋 Scapa i Highland park, ale to dla mnie ci膮gle jeszcze niezdobyty teren. Kiedy艣 na pewno.
|
| |
 | | No i nie ma najmniejszych w膮tpliwo艣ci – Dunnet Head to najbardziej na p贸艂noc wysuni臋ty punkt sta艂ego l膮du. Dalej ju偶 tylko wyspy.
| |  | | Jeszcze raz latarnia morska na Dunnet Head i widok na Orkady.
|
| |
 | | Spacery po kraw臋dzi klif贸w na Dunnet Head dostarczaj膮 niezapomnianych wra偶e艅. Zar贸wno estetycznych, bo jest tutaj pi臋knie, jak i emocjonalnych. Pr贸bowa艂em tutaj zapolowa膰 z aparatem na maskonury, ale coraz trudniej o te 艣liczne ptaszki. No i uwa偶a膰 trzeba, bo te klify maj膮 jakie艣 100 metr贸w wysoko艣ci.
| |  | | A to ju偶 klify na cyplu Duncansby Head, dwa kilometry na zach贸d od John o’Groats. Tutaj swego czasu trafi艂em na ca艂e stada maskonur贸w. Tym razem jednak nie by艂o ich tak du偶o i trzeba by艂o si臋 nachodzi膰 偶eby je znale藕膰.
|
| |
 | | Zbli偶enie na klify na Duncansby Head. Na ska艂ach 偶yje mn贸stwo ptactwa wodnego, ale s膮 to g艂贸wnie rybitwy i kormorany czubate, a o maskonury naprawd臋 trudno.
| |  | | Na jednej ze ska艂 ods艂oni臋tych przez odp艂yw wygrzewa艂a si臋 w s艂o艅cu foka szara. Wkr贸tce okaza艂o si臋, 偶e fok w tej okolicy jest sporo.
|
| |
 | | Klify na Duncansby Head z drugiej strony. Stoj膮ca na g贸rze posta膰 ludzka daje skal臋 ogromu tych klif贸w.
| |  | | Skalna iglica wystaj膮ca z oceanu u brzegu Duncansby Head.
|
| |
 | | Jeszcze jedna ska艂a i jeszcze jedna foka szara u brzeg贸w Duncansby Head.
| |  | | W pogoni za maskonurami musia艂em zej艣膰 ze ska艂 na samo dno oceanu. Wykorzystuj膮c odp艂yw, mog艂em dosta膰 si臋 bli偶ej miejsc, gdzie je wypatrzy艂em na owych iglicach skalnych. My艣l臋, 偶e 艂atwo sobie wyobrazi膰 jak 艣liskie by艂y te kamienie pokryte wodorostami. Trudniej chyba wyobrazi膰 sobie jak bola艂o gdy po raz pierwszy po艣lizgn膮艂em si臋 i upad艂em na te kamienie.
|
| |
 | | Poluj膮c na maskonury, upolowa艂em pewn膮 foczk臋. Niezbyt by艂a zadowolona, ze przeszkadzam jej w poobiednim lenistwie na skale. Nigdy nie zapomn臋 tego wyrzutu w jej oczach...
| |  | | Sp艂oszona foczka jednak nie dawa艂a tak 艂atwo za wygran膮. Wr贸ci艂a do ska艂y na kt贸rej ja siedzia艂em i dok艂adnie mi si臋 przyjrza艂a. Potem zanurkowa艂a, op艂yn臋艂a moj膮 ska艂臋, wystawi艂a g艂ow臋 z drugiej strony... Ciekawskie stworzenie.
|
| |
