| UWAGA! Obecna zawartość serwisu jest testowa - strona jest w trakcie tworzenia. | 20.04.2024 09:38 |
| Kilchoman Sherry Cask Release | ||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| wiktor | Aromat/barwa: guma, skaja, torf, fenole, kwaśne twarogi, sól, brudne bandaże, nieco jodyny, owoce ukryte gdzieś głęboko, dosłownie niuans mocnego, czerwonego wina… potem froterowanie podłóg, rozgrzana tapicerka, ceglany mur – o dziwo, jakaś zawoalowana doza słodyczy sprawia, że profil nie jest odstręczający (a mógłby), wąchamy tę whisky nawet z odrobiną przyjemności… Smak/finish: początkowo nie wydaje się ułomny, uderza bowiem konkretnym ładunkiem ziemi, błota, oliwy, torfu, sadzy, słonej morskiej kipieli – ale i podbudową słodszą, pochodną jeszcze gorącego ciasta drożdżowego, keksu… co z tego jednak, skoro za góra kilkanaście sekund to co dobre zanika, a pozostają wyłącznie najprostsze smaki typowe dla młodej whisky z Islay – torfowa goryczka, sól, „strączkowa” warzywna organiczność (tak pamiętna choćby z młodych wersji Ardbeg SMOS)… finisz dymny, długi, zupełnie niewyrafinowany, z wytrawnymi drewnianymi klepkami i słodkawym, świeżo łuskanym pnącym groszkiem Uwagi: lepsze to niż te rozmaite młode, silnie zatorfione edycje Benriach czy Edradour Ballechin, ale trudno przecież rekomendować whisky za niemal całkowitą nijakość i brak konsekwencji Ocena:   |
| R E K L A M A |