| UWAGA! Obecna zawartość serwisu jest testowa - strona jest w trakcie tworzenia. | 16.04.2024 Środa 21:40 |
| Laphroaig "Laphraoig" | ||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| wiktor | Aromat/barwa: wędzone sery z olejem rycynowym, bo i aromat okazuje się mocno oleisty, warsztatowy, intensywnie słony - orzeszki ziemne, pasza dla bydła, rozgotowany ryż, nuta siarki, wpływy sherry niezmiernie ograniczone, właściwie żadne... w tle natomiast czają typowe dla Laphroaiga nuty OIOM-u, puste, metalowe, klubowe popielnice... "na imię mam milijon i jak milijony wonieję" Smak/finish: w ciemno obstawiałbym Caol Ilę, i to zdecydowanie... zaczynamy niejako "od końca", a więc od niedbale wytrząśniętych metalowych popielniczek, z lekko skwaśniałym serkiem waniliowym - co za wysublimowana obrzydliwość!... jest na szczęście pewna kompensata żeliwno-miodowa, minimalnie słodsza, co ratuje nas przed totalną współczesną tragedią - choć te fistaszki za wszelką cenę chcą nas jednak żywcem pogrzebać, a po nich długi (niestety...), mocno wędzony finisz - nuty świeżego destylatu... wędzarnicza dymowość - tak, idealne trafienie w gusta niewymagającego klienta - tak, sztampa - tak, prostactwo - tak, bezsens bottlingu - ...? Uwagi: wypust, a w szczególności jego publiczne - pełne zachwytu - oceny, dowodzą boleśnie głębokiej dewaluacji znaczenia słowa "jakość" we współczesnym świecie whisky... Ocena:   |
| R E K L A M A |