| UWAGA! Obecna zawartość serwisu jest testowa - strona jest w trakcie tworzenia. | 20.04.2024 14:12 |
| Laphroaig Cairdeas, "200th Anniversary Edition" | ||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| wiktor | Aromat/barwa: analizując ten zapach po próbowanym chwilę wcześniej Ardbegu "Perpetuum", nachodzi mnie nieoczekiwana refleksja: tak, jak Laphroaig był dawniej bezkompromisowo dymny, a Ardbeg przy dość umiarkowanej torfowości wplatał słodycz i kontrastową owocowość, tak ich dwie sztandarowe, tegoroczne edycje po prostu zamieniły się rolami - w aromacie Laphroaiga Cairdeas AD 2015 dostajemy zaskakującą elegancję, być może pozbawioną wyrafinowanej złożoności, ale perfekcyjnie zbalansowaną... apteka, osty, cegły, bandaże, wzburzone morze, sieci rybackie, w tle także słodycz karmelu, nawet kisiel cytrynowy (!)- bardzo przyjemne i liczne odwołania do wcześniejszych wypustów z tej serii, które pamiętam do dziś... Smak/finish: czy nie tego należało się spodziewać?... wbrew oczekiwaniom, profil okazuje się węglowo-popiołowy, silnie wytrawny (silniej, niż wskazywałby i zapowiadał zapach) i umiarkowanie słony - jednocześnie przyjemnie torfowy i nieco ziemisty smak, sytuujący się w zupełnej niemal kontrze do zapowiadanej przez aromat eleganckiej równowagi... szkoda, że objawiają się tutaj również jakieś łykowate, gorzkawe badyle, pokruszony koks w wersji lekko ściągającej język, choć jest i węgiel medyczny, i akcenty smoliste, i ostrygi, i morska woda... smak, co ważne, trwa długo, nie nikczemnieje, nie ulega presji ani słodkawych ziaren, ani banalnych, wygotowanych owoców, ani wytrawnej do bólu, prymitywnej spaleniźnie... prezentuje się "dosadnie", z o ileż lepszym efektem, niż w przypadku nadmiernie wygładzonych, "spłowiałych", aktualnych wersji rocznikowych! długi, przyjemnie torfowy finisz, z popiołem papierosowym, przypieczonym na patyku jabłkiem, słonawym waflem i suszonymi wodorostami Uwagi: mam wrażenie, że to już kolejna edycja z cyklu Cairdeas, o zupełnie akceptowalnym poziomie... a utrzymanie kondycji jakościowej wydaje się stawać dziś nie tyle obowiązkiem, co (niestety) atutem w świecie whisky... Ocena:   |
| R E K L A M A |