| UWAGA! Obecna zawartość serwisu jest testowa - strona jest w trakcie tworzenia. | 18.04.2024 Piątek 19:35 |
| Glenglassaugh | ||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| wiktor | Aromat/barwa: próbowana równolegle i z identycznego kieliszka, jak siostrzany wypust w dawnej serii „Original Collection”, od razu ujawnia dość poważne różnice w zapachu: aromaty "fabiarskie" są tu bardziej klarowne, zdecydowanie też przełamane warstwą cytryn i moreli, woń okazuje się bardziej świeża, bardziej wymowna - i po prostu silniejsza, wiedzie jednak w zbliżone rejony pigmentów i tajemnych malarskich utensyliów... Smak/finish: jest alkohol, są ostre przyprawy (czerwony pieprz!), ale jest także uczciwa kompensata oleistej wanilii oraz korzennej leguminy, dobre posmaki metaliczne (!), żywiczne, babka piaskowa, czuć tutaj wyraźny wpływ beczki po bourbonie, z herbatnikami i góralską herbatą, dołącza jałowiec (!) - wszystko trwa co prawda niezwykle krótko, jednak pozostawia przyjemny, korzenno-dębczakowy finisz, z herbatami z samowara, sosną, glukozą Uwagi: zwłaszcza w smaku, niewątpliwie lepsza od sąsiedniego wypustu – prawdopodobnie próbka whisky, którą dysponowałem, została błędnie oetykietowana i jest to w rzeczywistości „sąsiednia” edycja, o mocy 60.7%... Ocena:   |
| R E K L A M A |