| UWAGA! Obecna zawartość serwisu jest testowa - strona jest w trakcie tworzenia. | 19.04.2024 Sobota 07:38 |
| Highland Park | ||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| wiktor | Aromat/barwa: kwintesencja stylu HP z połowy ówczesnej dekady - niemało dymu, dużo soli, jeszcze więcej morza! przybój tłukący o skały, kosz limonek i cytryn, sok wyciśnięty z kaktusa, pęk suszonych ziół, mięta pieprzowa... zdecydowanie bardziej wyspiarski profil niż np. w przypadku pochodzących z tamtego okresu wypustów oficjalnych (też ciekawych, choć w inny sposób), bardziej swoisty i lepiej też trafiający w mój gust... nie ma wątpliwości, że to whisky z charakterem, którą z łatwością rozpoznaje się nawet po latach! Smak/finish: w smaku ponownie ton nadaje dymność i lekka słonawość, zaznaczają się jednak również pewna ziarnistość (gotowany pęczak?) oraz wpływy drewna, wszystko chyba w nieco gorszym, niż oczekiwane, wydaniu... przyjemna do popijania, lecz cokolwiek zwyczajna whisky - co nie przeszkadza jej oczywiście zostawić ogromną większość współczesnej konkurencji daleko za sobą - pochwały za finisz, który choć niedługi, to pomyślnie kontynuuje dymno-morską epopeję, wplatając ciasta drożdżowe, nie popadając w jabłczano-winny banał... Uwagi: balansuje gdzieś na krawędzi wyższej oceny, głównie za zapach, ale ostatecznie w smaku w żadnym momencie nie przekracza granicy szczególnej rekomendacji - choć i nie spada poniżej solidnego poziomu! Ocena:   |
| R E K L A M A |