| UWAGA! Obecna zawartość serwisu jest testowa - strona jest w trakcie tworzenia. | 18.04.2024 Piątek 20:06 |
| Caol Ila | ||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| wiktor | Aromat/barwa: wędzone śledzie, przesiąknięte towotem liny, różnorakie smary warsztatowe, pod spodem gnijące arbuzy, pasta BHP, kompot z rabarbaru podawany z saletrą, jod - sanatorium dla napromieniowanych! Smak/finish: korzenno-buraczkowa caolilowatość - w ustach wrzosowo-miodowa słodycz, mydliny, torfowe płomyki, soczyste mandarynki, biały pieprz, w nosie wiją się smugi dymu, jest i żeliwo - ale pięknie okiełznane, całość bardzo klasyczna, deserowo-czajnikowo-wrzątkowa... całkiem niezły także finisz, zmienny - zrazu wytrawny, orzechowy na języku, potem wspaniale rozwijający się w gardle (karmelki!) i kroczącu ku górze - trwa, trwa i trwa... Uwagi: zaczyna się całkiem niepozornie, lecz finisz okazuje się jednym z najbardziej przyjemnych w CI, jakie pamiętam - za niego dodaję cały punkt! po raz kolejny potwierdza się również, iż rocznik 1979 jest wybitny w przypadku tej destylarni... Ocena:   |
| R E K L A M A |