bestofwhisky.pl

[Stachu]

Witam Wszystkich,

Przygladajac sie dyskusjom Szanowny Forumowiczow zauwazylem dziwna (a przynajmniej dziwiaca mnnie) prawidlowosc. Otoz zdecydowanie wiekszym/czestszym uznaniem ciesza sie whisky o odrazajacych zapachach. Degustujacy wprost mowia o plesniach, dymach, serach itd. Daleczego wiekszosc osob to wlasnie fascynuje? Ja ze swoim skromnym doswiadczeniem zdecydowanie wole zapachy kwiatow, owocow, ciast (glownie moje ukochane Lowlands) niz spoconych stop i niezmienianych dlugo skarpet (Caoil Ila) czy pogorzelisk Srebrenicy (Ardbeg). Wydaje mi sie naturalne, ze zapachy mile powinny nas przyciagac a niemile odpychac. W moim przypadku tak jest, ale widze ze jestem w zdecydowanej mniejszosci. Oczywiscie tak jak pisal Rajmund - cudownie, ze nie wszyscy lubimy to samo, ale chcielbym dociec skad sie bierze fascynacja zapachami, ktore w "normalnych" okolicznosciach uznajemy za przykre. A moze nie jestem sam i sa tu jeszcze jacys milosnicy Lowlands, z ktorymi moglbym sie wymienic doswiadczeniami? Zapraszam do dyskusji.

[Rajmund]

Bardzo słuszna uwaga. Ale zanim się wypowiem, może ktoś ze zdeklarowanych wielbicieli śmierdzących skarpet...?

Aha, i nie jesteś sam, spokojnie

Pozdrawiam,
Rajmund

[Wiktor]

Witamy, witamy...
Po pierwsze: mocny avatar Po drugie: kwestia aromatu. Przyszło mi na myśl porównanie do filmów: malty z Lowlands są jak komedie - prosto i przyjemnie się je łyka Trudno jednak doszukać się głębi... Whisky z Islay są jak poruszający dramat - trzeba mieć w sobie coś z masochisty aby przetrwać seans - jednak przeżycia są niezapomniane

[Pawcio]

Wiktor ale masz teraz "fazę" normalnie jestem w szoku, poeta ,dramaturg a jednocześnie sentymentalista o naukowym zacięciu.

Co do Islay i "lizolowych "smaków.
Whisky wcale nie jest wyjątkiem, popatrz na sery te to dopiero potrafią "walić" autentycznym smrodem.Ale smakują tez wyjątkowo,przełam sie i spróbuj;
To jak z oliwkami ,za pierwszym razem smakują rzadko komu, a potem okazuje sie że "coś w nich jest" takich smaków jest sporo.Ale wg mnie to wyrazistość jest atutem, zmusza do zajęcia stanowiska coś jak "love it, or hate it".
Lowland jest OK pamietam piękną Rosebank , ale poza gładkością i kwiatową łączką nic się tam nie dzieje, bo te aromaty są tak slabiutkie że giną jak tylko na horyzoncie pojawi sie torf czy dym.


PS.To było tłumaczenie"poprawne politycznie"

Teraz czas na prawdę , LUDZISKA UWIELBIAJą PIć śWIńSTWA

[David]

[Wojciech]

Faktycznie, w Karpaczu przy Brorach i Islay żadnego cierpienia nie widziałem, wręcz przeciwnie Wyraz męczeństwa pojawiał się jedynie przy mijaniu kolejnej restauracji, w której nie mogliśmy nic zjeść.
Wprawdzie nie za często zgadzam się z fanatykiem koali (prawda Pawciu ), ale w Lowlands jest coś najmniej szkockiego i ciekawego. Może to przez zbyt bliskie sąsiedztwo z Anglikami Delikatności wolę szukać w Speyside, ale Islay to jest jednak kwintesencja whisky

Pozdrawiam
Wojciech

[Stachu]

Po pierwsze dziekuje za wszystkie wypowiedzi. Po drugie odpowiedz do Wiktora: jest moze jakas komedia wsrod Lowlands, jest i tragedia niestety (Littlemill, no ale wiadomo woda z Highlands ), ale czyz nie brak takich tragedii wsrod przedstawicieli innych regionow? Smiem twierdzic, ze procentowo jest ich wiecej. Co do glebi smakow jest to moim zdaniem kwestia doboru konkretnej flaszki (tak jak i gdzie indziej). Zeby nie byc goloslownym - Auchentoshan 18 yo Oloroso Sherry Matured - doskonaly i wyrazny smak - mocny dosc by zadowolic wielbicieli Spey, a moze nawet Islay - silnie miodowy na poczatku, a na brak warstw smakowych nikt nie moze narzekac. Cenowo nie jest moze tanio, ale nie jest jeszcze tragicznie (z tego co czytam o spotkaniach probowaliscie drozszych rzeczy nie raz). Gdyby komus zdarzylo sie zostac poczestowanym (bo tu akurat cena odstrasza) Kinclaith 35 yo (1969) rare reserve to na pewno porzuci wszelkie watpliwosci wzgledem Lowlands. Wracajac jednak do przystepniejszych cen - mozna znalesc rarytasy i wsrod Rosebank przeciez (a wlasnie Pawciu - jaki to Rosebank Ci smakowal jesli wolno wiedziec?). Ja uwazam, ze whisky z tej destylarni powinna troche polezec - im starsze wersje tym lepsze. Tak czy inaczej - z przyjemnoscia dowiem sie jakie konkretnie whisky z Lowlands wydaly wam sie nieciekawe no i jeszcze chetniej jakie byly bardzo dobre

P.S. Do Wiktora: postac przedstawiona na awatarze jest ponoc wielkim wielbicielem roznorakich trunkow. Wprawdzie wedlug znawcow ponad whisky przedklada francuskie koniaki a konkretnie jedna ich marke, ale byc moze nikt nie poczestowal go czyms odpowiednim i jest tu pole popisu dla BOW

[krystian]

Witam
Warto zauważyć, że grono forumowiczów, którzy często udzielają się na Tym forum to tylko cząstka tych którzy faktycznie zarejestrowali się. Póki co wielu się nie ujawnia ale w miare regularnie nasze forum odwiedzają. Jak w kole degustacyjnym -
przykrych i przyjemnych aromatów jest pół na pół - przypuszczam, że wśród nas jest tyle samo zwolenników ostrych i pikantnych smaków Whisky jak i przciwników. Uważam, że Szczególne upodobanie aromatów miłych i przyjemnych 'inaczej' przez aktywnych uczestników Tego forum to zbieg okoliczności Jeśli zapach wędzonej szynki, ogniska, podkładu kolejowego czy, a nawet palonej siarki lub smoły jest dla kogoś przykrym zapachem to niech tak zostanie. Być może w przyszłości ktoś taki odkryje przyjemność z rozkoszowania się tego typu aromatami na polu pozornie pikantnych trunków Whisky z wysp i kiedy zetknie się z podobnymi zapachami w naturze nadejdą wspomnienia z degustacji. W moim przypadku jest odwrotnie. Było lata osiemdziesiąte, potem dziewięćdziesiąte, było ciężko.. zresztą w wszyscy wiemy jak bylo.. Gdy miałem kilka lat i wyjeżdżało się z rodzicami do babci na wakacje to siostry ganiały po łąkach za motylkami a ja z braćmi płaszczyliśmy jednogroszówki pod kołami ciężkich lokomotyw lub z przyjemnością rozniecaliśmy ogniska wszystkim co znalazło się pod ręką a w stęchłej piwnicy polowaliśmy na ropuchy, które grzebaliśmy w składziku węgla opałowego. Potem czasy harcerstwa - obozy, wypady terenowe, podczas których niejednokrotnie w błocie umorusani czołgając się pokonywaliśmy podmokłe, bagienne tereny Ogólnie Whisky jest dla mnie bardzo ciekawym tematem i pragnę spróbować z każdej gorzelni jak najleprzego wyrobu. Akurat pikantne trunki, które tu 'większość' fascynują działają najbardziej na moje wspomnienia i przywołują niezapomniane chwile i przygody z młodości

być może stąd się bierze:

[Wiktor]

[krystian]

[RudeBoy]

Salut,

No cóż, muszę się jeszcze dużo uczyć. Do czego piję? Ano do "21-letniej Linlithgow 1982 (D.Taylor, Rarest of the Rare) - 63.5%", że zacytuję Wiktora, chociaż to samo jest na butelce Otóż dowiedziałem się, że:

1. Linlithgow to St.Magdalene
2. Lowlandy też potrafią być wybitne
3. to co smaczne, to od dawna zamknięte (vide inny wątek)

Długo czekał ten sampel, ale okazja trafiła się nie byle jaka: mam dwie "fabryki" do wyboru, ale jeszcze póki co - sza

63,5% - trzeba rozcieńczyć, ale grzech nie spróbować full mocy. Mały łyczek i ... wlewająca się do gardła, a w zasadzie parująca łąka z bardzo dojrzałymi gruszkami leżącymi na jednodniowej przesuszonej trawie, delikatnie przewianej dymem po nocnym wypalaniu torfu. Słodycz leżącej obok kobiety. Ech, te nieszczęsne 40 ml I świadomość, że ta ulotna chwila już nigdy się nie powtórzy - diabli nadali internet, który sprowadził mnie na ziemię Co się zmieniło po dolaniu wody? Po poranku nadszedł dzień. Bezkompromisowość została zastąpiona profesjonalizmem.

[michu]