 Springbank była jeszcze całkiem niedawno jedyną whisky produkowaną w regionie Campbeltown. Zważywszy, że niegdyś działało tu ponad 30 destylarni, aktualnie działające dwie to i tak niewiele. Springbank wydaje się nadrabiać stosunkowo dużą liczbą różnych wersji produkowanej tutaj whisky. Na rynku spotkać można nawet kilkanaście wersji Springbank, a także kilka wersji Longrow - whisky produkowanej w tej samej destylarni, jednak na tyle różnej w charakterze od Springbank, by uzasadnić użycie innej nazwy. Odrodzenie produkcji whisky w Campbeltown to również wznowiona produkcja whisky Hazelburn - pierwszy odpęd miał miejsce w roku 1997, a której pierwsze butelki trafiły na rynek w 2006r. - a także niedawne wznowienie produkcji Glen Scotia oraz ponowne uruchomienie destylarni Glengyle, w której od marca 2004r. wytwarza się whisky o nazwie Kilkerran. Wszystko to za sprawą rodzinnej firmy J & A Mitchell & Co Ltd.
Najpopularniejszą wersją Springbank - spośród wielu dostępnych na rynku - wydaje się być 10-letnia single malt. Jest to whisky od lat niezmiennie uznawana przez koneserów za jedną z najlepszych whisky szkockich. W jej niezwykle złożonym aromacie odnajdziemy między innymi nuty sherry i morskiego powietrza, a także akcenty kokosowe. Smak Springbank to przede wszystkim morska sól i elementy owocowej słodyczy. Warto zwrócić uwagę na niezwykle długi, złożony finisz. Oprócz 10-letniej Springbank na rynku znaleźć można wersje 15-letnią, 21-letnią, przez wielu uważaną za absolutny szczyt sztuki gorzelniczej, 25-letnią, a także Springbank C.V., na etykiecie której nie podano wieku whisky. Springbank C.V. to mariaż whisky ze Springbank o różnym wieku - od ośmiu do trzydziestu lat - co w założeniu producenta miało obejmować jak największą ich różnorodność i uzasadnić użycie skrótu C.V. - curriculum vitae. Produkcji Springbank C.V. dość szybko jednak zaniechano w obawie by nie została utożsamiana z "podstawową" wersją Springbank.
W produkcji Springbank istotne jest niezwykłe przywiązanie do tradycyjnych metod wytwarzania whisky i ogromny wysiłek producenta wkładany w zachowanie tradycyjnego, charakterystycznego stylu whisky z Cambeltown. Objawia się to, między innymi, przez zachowanie tradycyjnej podłogi do słodowania jęczmienia i samodzielne przygotowywanie słodu. Niegdyś używano do tego celu miejscowego torfu, obecnie ten materiał opałowy sprowadza się z Islay. Ponadto, żadna whisky produkowana przez firmę J & A Mitchell & Co Ltd nie podlega procesowi filtrowania na zimno (chill filtering). Niemal każda inna whisky słodowa przed rozlewem do butelek poddawana jest temu procesowi, który z jednej strony zapobiega mętnieniu whisky - przez usunięcie drobnych nieczystości pochodzących z procesu produkcji i dojrzewania - jednak z drugiej strony usuwa również, niejako "przy okazji" subtelne nuty smakowe nadające whisky jej niepowtarzalny charakter. W związku z powyższym, Springbank - podobnie jak Longrow - butelkowana jest w postaci 46% vol. Niższa zawartość alkoholu powodowałaby niebezpieczeństwo mało apetycznego mętnienia whisky w szklaneczce. Zjawisko takie może mieć miejsce po dolaniu odrobiny wody do whisky, która nie została przefiltrowana na zimno (Springbank, Longrow, a także wszystkie whisky cask strength, czy ostatnio Ardbeg 10YO). Nie należy się tym przejmować, jest to proces naturalny i w najmniejszym stopniu nie wpływa na walory aromatyczno-smakowe whisky. Kolejnym wartym odnotowanie faktem jest absolutny brak prób sztucznego wpływania na barwę whisky przez dodanie karmelu - proceder nader popularny wśród innych wytwórców whisky szkockiej.
Destylarnia Springbank założona została w roku 1828 przez rodzinę Mitchell i w rękach założonej wówczas firmy znajduje się do dnia dzisiejszego. W owym czasie, jako się rzekło, w miasteczku Campbeltown i jego okolicy funkcjonowało ponad 30 wytwórni whisky, których produkty cieszyły się ogromnym uznaniem zarówno w Szkocji, jak i za granicą, w tym głównie w USA. Wielkość i popularność maltów z Campbeltown wkrótce przyczyniła się - paradoksalnie - do ich upadku. Większość miejscowych producentów whisky - w nadziei na szybki i łatwy zysk - dość szybko przestała zwracać uwagę na jakość produkcji, koncentrując się na jej wielkości. Brzemiennym w skutki okazał się okres prohibicji w USA, kiedy to Campbeltown stał się jednym z głównych dostawców alkoholu przemycanego za ocean. Nie czekano na osiągnięcie właściwego stopnia dojrzałości przez whisky, tak więc i na skutki takich praktyk długo nie trzeba było czekać. Wkrótce zapotrzebowanie na whisky z Campbeltown spadło tak drastycznie, że większość destylarni zbankrutowała i w niegdyś kwitnącym regionie pozostały tylko dwie destylarnie - Springbank i Glen Scotia. Obydwie istnieją do dziś, z tym że ta druga miała za sobą dość długi i częste okresy zastoju. Wygląda na to jednak, że Campbeltown jako region produkcji whisky ma już za sobą swój najczarniejszy okres. Destylarnia Springbank rozbudowana została w latach osiemdziesiątych XIX wieku i od tej pory niewiele się w niej zmieniło.
Springbank jest jedną z dwóch - obok Bruichladdich na Islay - destylarnią, która prowadzi samodzielnie butelkowanie swojej whisky. Poza aspektami ekonomicznymi, oznacza to, że do rozcieńczania whisky przed butelkowaniem używana jest dokładnie ta sama woda, która wykorzystywana była do jej produkcji. Ma to znaczenie dla zachowania niezmiennego stylu whisky. Do niedawna jeszcze funkcjonowała linia do butelkowania whisky w Glenfiddich, ale została ona zamknięta.
Destylarnia Springbank jest udostępniona dla zwiedzających, i wydaje się być jedną z ciekawszych wytwórni whisky, które można odwiedzić i dokładnie przyjrzeć się dokładnie całemu procesowi produkcji. Na koniec warto odnotować, że to właśnie Springbank na początku roku 2000 wprowadziła na rynek pierwszą whisky organiczną - wyprodukowaną od początku do końca bez najmniejszych wpływów chemii, na naturalnie hodowanym jęczmieniu. Podobnie jak wszystkie pozostałe wersje Springbank, nie jest ona filtrowana na zimno i sprzedawana w postaci 46% vol.
|
