Whisky z Glenturret najbardziej znana jest w postaci 12-letniej Glenturret Single Highland Malt. Jest to whisky o zdecydowanym słodowym smaku, orzechowo-kwiatowym bukiecie i przyjemnym łagodnym posmaku. Część destylatu leżakuje w beczkach po hiszpańskim sherry, co również nie pozostaje bez wpływu na jej walory smakowe. Whisky z Glenturret znajduje uznanie fachowców, co zaowocowało wieloma prestiżowymi nagrodami. Oprócz 12-letniej single malt, Glenturret dostępna jest również w wersji 15, 21 i 25-letniej.
Glenturret jest najpoważniejszą pretendentką do miana najstarszej destylarni whisky szkockiej. Mimo, że założona została w roku 1775, wiadomo, że nielegalna produkcja whisky miała tam miejsce już w roku 1717. Najprawdopodobniej na terenie obecnej destylarni istniało wtedy co najmniej pięć nielegalnych wytwórni. Wszystkie czerpały wodę z przepływającego obok strumienia Turret. Jak wiadomo, "glen" oznacza dolinę, tak więc nazwa whisky to nic innego jak określenie miejsca, w którym whisky jest produkowana. Glen Turret, czyli "dolina rzeki Turret". Miejsce, w którym usytuowane były owe nielegalne wytwórnie whisky miało swoje zalety - znajdowało się ono stosunkowo niedaleko miasta Crieff, ale głęboka i trudno dostępna dolina rzeczki Turret stanowiła idealne miejsce, gdzie trudno było spotkać angielskiego poborcę podatkowego. Nie bez znaczenia były również dwa wzgórza usytuowane po obu stronach Turret. Stanowiły one doskonałe punkty obserwacyjne na wypadek gdyby jednak któryś z niesławnych poborców pojawił się w okolicy.
Mimo, że destylarnia Glenturret została zamknięta w roku 1920, i otwarta ponownie dopiero w 1957, niemal wszystkie zabudowania destylarni pochodzą z XIX wieku, a cały układ architektoniczny zakładu dokładnie odpowiada temu, który uwieczniony został na rysunku z 1887 roku. Alembiki i pozostały sprzęt wykorzystywany do produkcji whisky zostały wiernie odtworzone na wzór starych sprzętów, pochodzących z przełomu wieku XVIII i XIX.
Jedyną w swoim rodzaju maskotką Glenturret jest kot (a właściwie kocica) Towser. Towser była oficjalnym myszołapem destylarni w latach 1963 - 1987. W ciągu 24 lat służby w Glenturret Towser złapała - jak skrupulatnie policzono - 28.899 myszy, co dało jej prawo do wpisu do Księgi Rekordów Guinnessa. W sklepie na terenie destylarni można obecnie kupić różnego rodzaju pamiątki z wizerunkiem sympatycznej kocicy.
Obecnie destylarnia Glenturret produkuje - jak zawsze w swej historii - doskonałą whisky słodową butelkowaną w wersjach 12, 15, 21 i 25-letniej. Ponadto produkowany jest likier na bazie whisky - The Glenturret Original Malt Liqueur. Glenturret pochodząca od niezależnych dystrybutorów spotykana jest raczej rzadko.
W chwili obecnej Glenturret nie prowadzi słodowania jęczmienia, gotowy słód sprowadzany jest to destylarni z wyspecjalizowanych wytwórni słodu. Odremontowany i zmodernizowany budynek słodowni (ten z dachem w kształcie japońskiej pagody) służy teraz jako restauracja. Cała destylarnia otwarta jest dla zwiedzających i jest jednym z najciekawszych miejsc, w których można zapoznać się dokładnie z całym procesem produkcji whisky. Na terenie destylarni dostępne są restauracje, bar, sklep, Visitor Centre. Destylarnia otwarta jest dla zwiedzających przez cały rok. Organizowane są tutaj różnego rodzaju imprezy mniej czy bardziej związane z whisky, np. szkockie wieczorki, podczas których można posłuchać szkockiej muzyki, zatańczyć square dance, spróbować łososia po szkocku, czy tradycyjne szkockie haggis. Jak łatwo się domyślić, podstawowym trunkiem oraz dodatkiem do dań będzie wtedy oczywiście Glenturret Single Highland Malt. Glenturret odwiedza około 200 tysięcy gości rocznie.
Obowiązki Towser przejął inny kot - Amber. Chyba jednak nie uda mu się pobić rekordu poprzedniczki - w Glenturret nie słoduje się już jęczmienia, więc i pogłowie myszy jest obecnie zdecydowanie mniejsze.
|