Highland Park to najdalej na północ wysunięta destylarnia whisky szkockiej. Znajduje się ona w miejscowości Kirkwall w archipelagu Orkadów. Jednak jej położenie nie jest jedynym wyróżnikiem Highland Park. Jest to jedna z czterech (tylko) destylarni whisky, w których ciągle jeszcze przeprowadzane jest słodowanie jęczmienia. Zdecydowana większość pozostałych destylarni sprowadza gotowy słód z wyspecjalizowanych słodowni.
Najpopularniejszą wersją Highland Park jest 12-letnia single malt. Oprócz niej, destylarnia butelkuje wersje 18 i 25-letnie oraz malty rocznikowe. Highland Park to zdecydowanie zawodnik z czołówki stawki. W sposób bardzo harmonijny łączy w sobie elementy whisky wyspiarskiej - dym torfowy, lekki posmak jodu i soli morskiej - z łagodnymi akcentami charakterystycznymi dla wyrobów z Highlands czy Speyside - jest wyraźnie słodowa, z elementami wrzosów, sherry i słodkimi akcentami miodowymi. Nie bez wpływu na smak whisky ma stosowany w produkcji torf z Orkadów - odmienny od torfu z innych regionów Szkocji. Podczas suszenia słodu, do torfu dorzuca się nieco leśnych paproci.
Podobnie jak wyspa Islay, Orkady były rajem dla nielegalnych wytwórców whisky na długo przed zalegalizowaniem jej produkcji w 1823 roku. Whisky zaczęto tu produkować co najmniej w połowie XVIII wieku, a pomysłowość miejscowych gorzelników wydawała się nie znać granic. Na przykład, niejaki William Traill posiadał legalną gorzelnię i browar, ale jednocześnie zaopatrywał w surowiec nielegalnych gorzelników. Z kolei założyciel destylarni w miejscu, gdzie obecnie stoi Highland Park, niejaki Magnus Eunson, był przełożonym miejscowego Kościoła Prezbiteriańskiego. Legenda głosi, że przechowywał beczki z destylatem pod amboną swego kościoła, choć podobno w rzeczywistości korzystał z co najmniej kilku innych schowków - jednak z dala od kościoła. Za oficjalną datę założenia wytwórni Highland Park przyjmuje się rok 1798, co czyni z niej jedną z najstarszych destylarni whisky szkockiej. Ciekawostką jest fakt, że gdy w roku 1822 otwierano w pełni legalną destylarnię (dosłownie na chwilę przed wprowadzeniem prawa liberalizującego produkcję uisge beatha), ówczesny jej właściciel, niejaki Robert Borwick, kierownikiem wytwórni uczynił Johna Robertsona. Robertson był przedtem poborcą podatkowym i parę lat wcześniej na jego koncie znalazło się aresztowanie Magnusa Eunsona. Ni mniej ni więcej, tylko za nielegalne pędzenie alkoholu.
Destylarnia Highland Park zlokalizowana została w miejscowości Kirkwall, na największej wyspie Orkadów, Pomona (zwanej też Mainland, czyli "stały ląd"), w pobliżu cieśniny Scapa Flow, od której nazwę wzięła inna destylarnia whisky, Scapa. Cały archipelag składa się z około 90 wysp i wysepek, z czego tylko około 1/3 jest zamieszkała - prawdziwy raj dla przemytników. Tym bardziej, że z każdego niemal punktu na Orkadach niedaleko jest do morza, które stanowiło doskonałą drogę transportu whisky, jak również ucieczki w razie niespodziewanego nalotu kontroli skarbowej. Nie bez znaczenia dla rozwoju gorzelnictwa na Pomonie był też dostęp do doskonałej jakości wody wykorzystywanej do produkcji whisky.
Highland Park przejęta została w roku 1908 przez Jamesa Granta, a w roku 1937 weszła w skład Highland Distillers. W skład tego koncernu jest zresztą do dnia dzisiejszego i stanowi jeden z ważniejszych jego filarów. Destylat z Kirkwall przez długi czas stosowany był niemal wyłącznie do sporządzania blendów. Podobno ma doskonałą zdolność harmonizowania składników. Highland Park single malt whisky pojawiła się na rynku dopiero w latach siedemdziesiątych. Jednak pierwszy ważny sukces odniosła na długo przed rynkowym debiutem. Otóż w roku 1883, podczas inauguracji morskiej linii pasażerskiej Union Castle, Highland Park podana została gościom na pokładzie pierwszego parowca tej linii. Zyskała tak wysokie uznanie znamienitych pasażerów liniowca, że po przybyciu do Kopenhagi trafiła na stół królewski i zaserwowana została carowi Rosji. Wiele lat później, w roku 1984, czasopismo "The Scotsman" zorganizowało wielką degustację whisky. Highland Park była jedyną whisky, która otrzymała najwyższą możliwą ocenę - sto punktów na sto możliwych.
|
