 Longmorn to kolejna dość trudno dostępna whisky. Pojawia się na rynku w postaci 15-letniej single malt butelkowanej przez producenta, rzadziej jako 12-letnia single malt. Poza tym, istnieje spora liczba wersji pochodzących od niezależnych dystrybutorów, głównie w postaci cask strength. Jest to whisky bardzo typowa dla regionu, w którym powstaje. Jak przystało na malt ze Speyside, jest to dość łagodna whisky, o złożonym aromacie i smaku, z wyczuwalnymi nutami torfowymi i słodkim smaku z akcentami orzechowymi. Co ciekawe, często spotyka się ją o dość nietypowej zawartości alkoholu 45% vol. (zwykle 40% lub 43%).
Destylarnia Longmorn znajduje się nieco na południe od Elgin, ważnego centrum przemysłu gorzelniczego w Speyside. W sąsiedztwie Longmorn usytuowanych jest dość dużo destylarni. Sama Longmorn niemal graniczy "przez płot" z Benriach, a po drugiej stronie rzeki Lossie znajduje się Glenlossie. Niedaleko stąd również do Coleburn, Glen Elgin czy Linkwood. Longmorn założona została w roku 1894 przez niejakiego Johna Duff'a, tego samego, który kilkanaście lat wcześniej zbudował pobliską Glenlossie. John Duff próbował wykorzystać istniejącą koniunkturę na whisky, jednak spadek zapotrzebowania na ryku doprowadził go do bankructwa zanim nowy interes zwrócił zainwestowane weń pieniądze. Destylarnia Longmorn została przejęta przez akcjonariuszy, a na jej czele stanął niejaki James R. Grant. Do roku 1970 Longmorn pozostała w rękach rodziny Grantów, a jej kierownictwo przechodziło z ojca na syna. W 1970 doszło do utworzenia spółki z inną rodziną Grantów (do których należała przede wszystkim Glen Grant) i tak powstała Glenlivet Distillers Co., która później (w 1978) przejęta została przez kanadyjski koncern Seagram. Zanim to jednak nastąpiło, Longmorn przeszła dwie poważne modernizacje, w ramach których między innymi zwiększono ilość alembików ze względu na duże zapotrzebowanie na whisky. Longmorn jest jedną z nielicznych destylarni whisky szkockiej, w których w dalszym ciągu funkcjonuje podłoga do słodowania jęczmienia.
Jak głosi legenda, Longmorn powstała na miejscu, gdzie wcześniej znajdowało się opactwo (lub, według innych źródeł, kaplica), co zostało odzwierciedlone w nazwie wytwórni. Longmorn pochodzi od gaelickiego słowa "Lhanmorgund" oznaczającego "miejsce świętego człowieka". Kiedy na rynku pojawiła się po raz pierwszy Longmorn 15yo, specjalnie zaprojektowano nową etykietkę z rysunkiem destylarni i celtyckim krzyżem upamiętniającym religijną historię tego miejsca. |
